جولیوس رودولف اوتومار فریهر فُن مینوتُلی ( زاده ۳۰ اوت ۱۸۰۴م. در برلین - درگذشته ۵ نوامبر ۱۸۶۰م. در کاروانسرای خانه زنیان، در نزدیکی شیراز، ایران ) رئیس پلیس، دیپلمات، دانشمند و نویسنده پروس و همچنین یک طراح با استعداد بود.
... [مشاهده متن کامل]
او دومین پسر افسر نظامی و مصرشناس، هاینریش منو فن مینوتلی بود که در آن زمان از معلمان سپاه کادت برلین بود. پدرش در سال ۱۸۱۰م. به عنوان مربی شاهزاده کارل منصوب شد و در سال ۱۸۲۰م. عنوانِ بارون فون مینوتلی را دریافت کرد. مادرش ولفاردین فون شولنبرگ نیز مصرشناس بود. از آنجایی که خانوادهٔ آن ها از سال ۱۸۱۰م. در کاخ سلطنتی اونتر دن لیندن زندگی می کردند، جولیوس فون مینوتولی در کودکی با کارل و ولیعهد، بعداً فردریش ویلهلم چهارم، ارتباط مستقیم داشت.
جولیوس در برلین و هایدلبرگ در رشتهٔ حقوق و کَمِرالیزم تحصیل کرد و در سال ۱۸۲۸م. یا ۱۸۳۰م. وارد خدمات اجتماعی پروس شد، او ابتدا به عنوان کارشناس ارزیابی دادگاه عالی در کوبلنتس فعالیت کرد و در آنجا کتاب خود را با عنوان "Über das römische Recht auf dem linken Rheinufer" ( دربارهٔ حقوق رومی در ساحل شرقی راین؛ برلین، ۱۸۳۱ ) منتشر کرد. او در سال ۱۸۳۲م. با سمت مشاور دولتی به پوسن منتقل شد، و در سال ۱۸۳۹م. در پوسن به سمت رئیس پلیس و شهردار منصوب شد. در پست هایی که انجام وظیفه کرد به دلیل افشای چندین تلاش لهستانی برای قیام، در دربار پروس شهرت یافت؛ او همچنین در میان رعایای لهستانی و آلمانی پوسن به دلیل گذشت و درایت در فعالیت های اجتماعی و فرهنگی مشهور شد. وی در سال ۱۸۴۲م. نائل به کسب درجه دکترای حقوق شد و گهگاه وظایفی در وزارت کشور پروس به او سپرده شد، گرچه او بازهم به منطقه پوزنان بازگردانده شد. در نتیجهٔ یک سفر رسمی در اروپا و شمال آفریقا، او در سال ۱۸۴۳م. اثری به نام "Die neuen Straf - und Besserungssysteme" در مورد سیستم های تنبیهی و توانبخشی جدیدی که در الجزایر، اسپانیا، پرتغال، انگلیس، فرانسه و هلند دیده بود منتشر کرد.
او در سال ۱۸۴۷م. توسط فردریش ویلهلم چهارم به عنوان رئیس پلیس برلین منصوب شد و در سال ۱۸۴۸م. به عضو درجه یک شورای حکومتی ارتقا یافت. در جریان وقایع مارس ۱۸۴۸م. او در ابتدا موفق شد، نفوذی در جهت تعدیل شورشیان برقرار کند، اما در نهایت نتوانست از بروز خشونت جلوگیری کند. او با مواضع معتدل خود، قدرت های مرتجع را که آن زمان در حال ظهور بودند، ناراضی کرد، و در نهایت در ۲۷ ژوئن ۱۸۴۸م. از سمت خود به عنوان رئیس پلیس استعفا داد و از خدمات دولتی رها شد.


... [مشاهده متن کامل]
او دومین پسر افسر نظامی و مصرشناس، هاینریش منو فن مینوتلی بود که در آن زمان از معلمان سپاه کادت برلین بود. پدرش در سال ۱۸۱۰م. به عنوان مربی شاهزاده کارل منصوب شد و در سال ۱۸۲۰م. عنوانِ بارون فون مینوتلی را دریافت کرد. مادرش ولفاردین فون شولنبرگ نیز مصرشناس بود. از آنجایی که خانوادهٔ آن ها از سال ۱۸۱۰م. در کاخ سلطنتی اونتر دن لیندن زندگی می کردند، جولیوس فون مینوتولی در کودکی با کارل و ولیعهد، بعداً فردریش ویلهلم چهارم، ارتباط مستقیم داشت.
جولیوس در برلین و هایدلبرگ در رشتهٔ حقوق و کَمِرالیزم تحصیل کرد و در سال ۱۸۲۸م. یا ۱۸۳۰م. وارد خدمات اجتماعی پروس شد، او ابتدا به عنوان کارشناس ارزیابی دادگاه عالی در کوبلنتس فعالیت کرد و در آنجا کتاب خود را با عنوان "Über das römische Recht auf dem linken Rheinufer" ( دربارهٔ حقوق رومی در ساحل شرقی راین؛ برلین، ۱۸۳۱ ) منتشر کرد. او در سال ۱۸۳۲م. با سمت مشاور دولتی به پوسن منتقل شد، و در سال ۱۸۳۹م. در پوسن به سمت رئیس پلیس و شهردار منصوب شد. در پست هایی که انجام وظیفه کرد به دلیل افشای چندین تلاش لهستانی برای قیام، در دربار پروس شهرت یافت؛ او همچنین در میان رعایای لهستانی و آلمانی پوسن به دلیل گذشت و درایت در فعالیت های اجتماعی و فرهنگی مشهور شد. وی در سال ۱۸۴۲م. نائل به کسب درجه دکترای حقوق شد و گهگاه وظایفی در وزارت کشور پروس به او سپرده شد، گرچه او بازهم به منطقه پوزنان بازگردانده شد. در نتیجهٔ یک سفر رسمی در اروپا و شمال آفریقا، او در سال ۱۸۴۳م. اثری به نام "Die neuen Straf - und Besserungssysteme" در مورد سیستم های تنبیهی و توانبخشی جدیدی که در الجزایر، اسپانیا، پرتغال، انگلیس، فرانسه و هلند دیده بود منتشر کرد.
او در سال ۱۸۴۷م. توسط فردریش ویلهلم چهارم به عنوان رئیس پلیس برلین منصوب شد و در سال ۱۸۴۸م. به عضو درجه یک شورای حکومتی ارتقا یافت. در جریان وقایع مارس ۱۸۴۸م. او در ابتدا موفق شد، نفوذی در جهت تعدیل شورشیان برقرار کند، اما در نهایت نتوانست از بروز خشونت جلوگیری کند. او با مواضع معتدل خود، قدرت های مرتجع را که آن زمان در حال ظهور بودند، ناراضی کرد، و در نهایت در ۲۷ ژوئن ۱۸۴۸م. از سمت خود به عنوان رئیس پلیس استعفا داد و از خدمات دولتی رها شد.

