فن سیکلیدین ( به انگلیسی: PCP ) داروی روان گردان و منفک کننده است. این ماده در اواخر دهه ۱۹۵۰ به عنوان داروی بیهوشی ساخته شد ولی به دلیل عوارض جانبی آن، همچون روان آشفتگی و گمگشتگی، مصرف آن در اواخر دهه ۱۹۶۰ بیشتر تحت سو مصرف قرار گرفت. در آن سال ها این ماده به نام سرنیلان و به عنوان یک داروی بیهوشی برای حیوانات مورد مصرف قرار می گرفت.
فن سیکلیدین خالص، پودر کریستالی سفید رنگی است که به راحتی در آب قابل حل می باشد. امروزه ترکیب آن با مواد دیگر باعث تغییر رنگ از آجری تا قهوه ای و تغییر شکل از پودر به آدامس شده است. به صورت قرص، پودر، کریستال وجود دارد که با توتون سیگار یا گراس مخلوط شده و استفاده می گردد.
این مواد مخدر بسیار سریع و تنها در مدت چند ثانیه اثر می کند. در دوزهای پائین تر احساس آرامش کاذب، مورمور شدن و کرختی ایجاد می کند و بتدریج تبدیل به احساس جدائی، دوری و بیگانگی نسبت به محیط پیرامون می شود. بریده بریده حرف زدن، عدم تعادل و هماهنگی در اندام ها همراه باحس قدرت و احساس شناور بودن می شود که از ۴ تا ۶ ساعت ادامه دارد. افسردگی متعاقب دوز زیاد آن تا ۲۴ ساعت ادامه می یابد. در دوزهای بالاتر برخی افراد دچار گیجی، محبت، حالت آزار رساننده و اضطراب شدید می شوند و در این مرحله منجر به خشونت های شدید رفتاری می گردد که یکی از خطرناک ترین عوارض سو مصرف این مواد می باشد و به مرگ فرد مصرف کننده یا هر شخص دیگری منجر خواهد شد.
در صورتی که فرد این مواد را به صورت مداوم مصرف کرده باشد عوارضی چون خیرگی بدون هدف، حرکات سریع چشم، راه رفتن نا متعادل، توهمات شنوائی، تغییر اشکال هندسی، اختلالات رفتاری و فراموشی ظاهر می شود. این مواد همانند اغلب مواد مخدر توهم زا وابستگی جسمانی حاد ایجاد نمی کند ولی این ماده به میزان زیادی باعث ایجاد وابستگی روانی می شود.
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلففن سیکلیدین خالص، پودر کریستالی سفید رنگی است که به راحتی در آب قابل حل می باشد. امروزه ترکیب آن با مواد دیگر باعث تغییر رنگ از آجری تا قهوه ای و تغییر شکل از پودر به آدامس شده است. به صورت قرص، پودر، کریستال وجود دارد که با توتون سیگار یا گراس مخلوط شده و استفاده می گردد.
این مواد مخدر بسیار سریع و تنها در مدت چند ثانیه اثر می کند. در دوزهای پائین تر احساس آرامش کاذب، مورمور شدن و کرختی ایجاد می کند و بتدریج تبدیل به احساس جدائی، دوری و بیگانگی نسبت به محیط پیرامون می شود. بریده بریده حرف زدن، عدم تعادل و هماهنگی در اندام ها همراه باحس قدرت و احساس شناور بودن می شود که از ۴ تا ۶ ساعت ادامه دارد. افسردگی متعاقب دوز زیاد آن تا ۲۴ ساعت ادامه می یابد. در دوزهای بالاتر برخی افراد دچار گیجی، محبت، حالت آزار رساننده و اضطراب شدید می شوند و در این مرحله منجر به خشونت های شدید رفتاری می گردد که یکی از خطرناک ترین عوارض سو مصرف این مواد می باشد و به مرگ فرد مصرف کننده یا هر شخص دیگری منجر خواهد شد.
در صورتی که فرد این مواد را به صورت مداوم مصرف کرده باشد عوارضی چون خیرگی بدون هدف، حرکات سریع چشم، راه رفتن نا متعادل، توهمات شنوائی، تغییر اشکال هندسی، اختلالات رفتاری و فراموشی ظاهر می شود. این مواد همانند اغلب مواد مخدر توهم زا وابستگی جسمانی حاد ایجاد نمی کند ولی این ماده به میزان زیادی باعث ایجاد وابستگی روانی می شود.
wiki: فن سیکلیدین