[ویکی الکتاب] معنی لْیَتَنَافَسِ: باید که مسابقه دهند (ترکیب لـِ با فعل مضارع نیز فعل امر می سازد و چنانچه قبل از آن حروف ربط "وَ" ،"ثُمَّ" یا "فـَ" بیاید ، این لام ساکن می شود مثل "فَلْیَتَنَافَسِ" . کلمه تنافس به معنای زورآزمایی افراد در ربودن چیزی از دست یکدیگر است ، ولی در عبارت...
ریشه کلمه:
ف (۲۹۹۹ بار)
ل (۳۸۴۲ بار)
نفس (۲۹۸ بار)
تنفس عبارت است از گسترش و توسعه یافتن. . قسم به شب که درآید و قسم به صبح که گسترش یابد نفس بدین معنی بر وزن فرس است که در قاموس آن را وسعت و گسترش گفته است. تنافس: به معنی مسابقه دو نفس در رسیدن به چیز مطلوب است بقول راغب آن مجاهده نفس است در رسیدن و شبیه شدن به فضلاء بی آنکه ضرری بدیگری برساند. . و در رسیدن به آن نعمت بهشتی مسابقه و رغبت کنند مسابقه کنندگان. نفس نفس (بروزن فلس) در اصل به معنی ذات است. طبرسی ذیل آیه . فرموده: نفس سه معنی دارد یکی به معنی روح دیگری به معنی تأکید مثل «جائَنی زیدٌ نَفْسُهُ» سوم به معنی ذات و اصل همان است. در صحاح گفته: نفس به معنی روح است. «خَرِجَتْ نَفْسُهُ» یعنی روحش خارج شد ایضا نفس به معنی خون است «مالَیْسَ سائِلَةٌ لایُنْجَسُ الْماء اِذا ماتَ فیهِ» آنکه خون جهنده ندارد اگر در آبی بمیرد آب نجس نمیشود تا میگوید نفس به معنی عین وذات شیء است. ظاهرا خون را از آن نفس گفتهاند که روح با آن از بدنش خارج میشود. نفس در قرآن مجید نفس در قرآن مجید در چند معنی بکار رفته که نقل میشود: 1- روح. مثل . چون برای روح مرگی نیست لذا باید در «مَوْتَها» مضاف مقدر کرد و یا قائل به مجاز عقلی شد یعنی «حینَ مَوْتِ أَبْدانِها» ایضا در «وَالتَّی لَمْ تَمُتْ» باید گفت: «وَالتَّی لَمْ تَمُتْبَدَنُها» یعنی: خدا ارواح را در حین موت از ابدان میگیرد و روحی را که بدنش نمرده در وقت خواب قبض میکند، آنگاه روحی را که درخواب گرفته نگاه میدارد اگر مرگ را بر صاحب آن نوشته باشد و دیگری را تا وقتی معین ببدن میفرستد. در باره روح مجرد از نظر قرآن در «روح» شرحی نوشتهایم . 2- ذات و شخص. مثل . بترسید از روزیکه کسی از کسی کفایت نمیکند. 3- در آیاتی نظیر . . میشود منظور تمایلات نفسانی و خواهشهای وجود انسان و غرائز او باشد که بااختیاری که داده شده میتواند آنها را در مسیر حق یاباطل قرار دهدلذا فرموده: . ایضا در . که ظاهرا وجدان و درک آدمی مراد است و نیز در آیاتی نظیر . همین معنی به نظر میآید ایضا . 4- قلوب و باطن. در آیاتی نظیر . . . . . مراد از نفس و نفوس در این آیات باید قلوب و باطن انسانها باشد یعنی این چیز در درون آدمی است در «قلب» آیاتی در این زمینه نقل کردهایم که در بعضی از آیات به جای نفوس قلوب ذکر شده نظیر: . و . 5- . نظیر این آیه است . . . که فرموده «خَلَقَکُمْ مِنْ نَفْسٍ واحِدَةٍ ثُمٌ جَعَلَ مِنْها زَوْجَها» به نظر میآید مراد از نفس در این آیات بشر اولی است.
ریشه کلمه:
ف (۲۹۹۹ بار)
ل (۳۸۴۲ بار)
نفس (۲۹۸ بار)
تنفس عبارت است از گسترش و توسعه یافتن. . قسم به شب که درآید و قسم به صبح که گسترش یابد نفس بدین معنی بر وزن فرس است که در قاموس آن را وسعت و گسترش گفته است. تنافس: به معنی مسابقه دو نفس در رسیدن به چیز مطلوب است بقول راغب آن مجاهده نفس است در رسیدن و شبیه شدن به فضلاء بی آنکه ضرری بدیگری برساند. . و در رسیدن به آن نعمت بهشتی مسابقه و رغبت کنند مسابقه کنندگان. نفس نفس (بروزن فلس) در اصل به معنی ذات است. طبرسی ذیل آیه . فرموده: نفس سه معنی دارد یکی به معنی روح دیگری به معنی تأکید مثل «جائَنی زیدٌ نَفْسُهُ» سوم به معنی ذات و اصل همان است. در صحاح گفته: نفس به معنی روح است. «خَرِجَتْ نَفْسُهُ» یعنی روحش خارج شد ایضا نفس به معنی خون است «مالَیْسَ سائِلَةٌ لایُنْجَسُ الْماء اِذا ماتَ فیهِ» آنکه خون جهنده ندارد اگر در آبی بمیرد آب نجس نمیشود تا میگوید نفس به معنی عین وذات شیء است. ظاهرا خون را از آن نفس گفتهاند که روح با آن از بدنش خارج میشود. نفس در قرآن مجید نفس در قرآن مجید در چند معنی بکار رفته که نقل میشود: 1- روح. مثل . چون برای روح مرگی نیست لذا باید در «مَوْتَها» مضاف مقدر کرد و یا قائل به مجاز عقلی شد یعنی «حینَ مَوْتِ أَبْدانِها» ایضا در «وَالتَّی لَمْ تَمُتْ» باید گفت: «وَالتَّی لَمْ تَمُتْبَدَنُها» یعنی: خدا ارواح را در حین موت از ابدان میگیرد و روحی را که بدنش نمرده در وقت خواب قبض میکند، آنگاه روحی را که درخواب گرفته نگاه میدارد اگر مرگ را بر صاحب آن نوشته باشد و دیگری را تا وقتی معین ببدن میفرستد. در باره روح مجرد از نظر قرآن در «روح» شرحی نوشتهایم . 2- ذات و شخص. مثل . بترسید از روزیکه کسی از کسی کفایت نمیکند. 3- در آیاتی نظیر . . میشود منظور تمایلات نفسانی و خواهشهای وجود انسان و غرائز او باشد که بااختیاری که داده شده میتواند آنها را در مسیر حق یاباطل قرار دهدلذا فرموده: . ایضا در . که ظاهرا وجدان و درک آدمی مراد است و نیز در آیاتی نظیر . همین معنی به نظر میآید ایضا . 4- قلوب و باطن. در آیاتی نظیر . . . . . مراد از نفس و نفوس در این آیات باید قلوب و باطن انسانها باشد یعنی این چیز در درون آدمی است در «قلب» آیاتی در این زمینه نقل کردهایم که در بعضی از آیات به جای نفوس قلوب ذکر شده نظیر: . و . 5- . نظیر این آیه است . . . که فرموده «خَلَقَکُمْ مِنْ نَفْسٍ واحِدَةٍ ثُمٌ جَعَلَ مِنْها زَوْجَها» به نظر میآید مراد از نفس در این آیات بشر اولی است.
wikialkb: فَلْیَتَنَافَس