فلک پناه. [ ف َ ل َ پ َ ] ( ص مرکب ) پادشاهی بزرگ مرتبه که آستان او پناهگاه فلک است. ( فرهنگ فارسی معین ) : حضرت رفیع و درگاه فلک پناه... ( لباب الالباب ).
فرهنگ فارسی
( صفت ) پادشاهی بزرگ مرتبه که آستان او پناهگاه فلک است : حضرت رفیع و در گاه فلک پناه ...
