فلک نواز

لغت نامه دهخدا

فلک نواز. [ ف َ ل َ ن َ ] ( ن مف مرکب ) فلک نوازیده. فلک نواخته. شخص بی لیاقت که بسبب پیشامدهایی به دولت رسیده و خود را گم کرده باشد. ( فرهنگ فارسی معین ).

فرهنگ فارسی

( صفت ) شخصی بی لیاقت که به سبب پیشامدهایی به دولت رسیده و خود را گم کرده باشد .
فلک نوازیده بی لیاقت که به سبب پیش آمدهایی به دولت رسیده خود را گم کرده باشد .

فرهنگ معین

( ~ . نَ ) [ ع - فا. ] (ص مف . ) خوش - اقبال ، کسی که سرنوشت به او روی خوش نشان داده .

پیشنهاد کاربران

بپرس