فلک محل

لغت نامه دهخدا

فلک محل. [ ف َ ل َ م َ ح َل ل / ح َ ]( ص مرکب ) بلندپایه. والامقام. ( فرهنگ فارسی معین ).

فرهنگ فارسی

( صفت ) بلند پایه والامقام .

پیشنهاد کاربران

بپرس