فلک روب

لغت نامه دهخدا

فلک روب. [ ف َ ل َ ] ( نف مرکب ) فلک روبنده. فلک پایه. والامقام. ( فرهنگ فارسی معین ).

( صفت ) بلند پایه والامقام .

پیشنهادی ثبت نشده است. شما اولین نفر باشید