فلک رفعت

لغت نامه دهخدا

فلک رفعت. [ ف َ ل َ رِ ع َ ] ( ص مرکب ) فلک مرتبه. فلک قدر. والامقام. ( فرهنگ فارسی معین ). رجوع به فلک جاه و فلک پایه شود.

فرهنگ فارسی

( صفت ) بلند پایه والا مقام .

پیشنهاد کاربران

بپرس