فلک دست. [ ف َ ل َ دَ ] ( ص مرکب ) آنکه دستش قدرت آسمانی دارد. نویسنده ای که حکمش مثل حکم آسمانی است. مقتدر. فرمانروا : کو فلک دستی که چون کلکش به هم کردی سخن دختران نقش یک یک بر پرن بگریستی.
خاقانی.
فرهنگ فارسی
آنکه دستش قدرت آسمانی دارد نویسنده که حکمش مثل حکم آسمانی است .
