فلک احتشام. [ ف َ ل َ اِ ت ِ ] ( ص مرکب ) آنکه قدرت و جلال و شکوه او چون فلک باشد. بلندمرتبه : فلک احتشام و معالی پناه جهان کرم میر فیروزشاه.؟ ( از حبیب السیر ).
