فلوید پترسون ( انگلیسی: Floyd Patterson؛ ۴ ژانویهٔ ۱۹۳۵ – ۱۱ مهٔ ۲۰۰۶ ) یک بوکسور اهل ایالات متحده آمریکا بود که بین سالهای ۱۹۵۲ تا ۱۹۷۲ به رقابت پرداخت و بین سالهای ۱۹۵۶ تا ۱۹۶۲ در سنگین وزن سلطنت کرد. در ۲۱ سالگی او اولین بوکسور در جهان بود که برای کسب عنوان در تاریخ مبارزه می کرد. همچنین اولین سنگین وزن بود که بعد از اینکه عنوان سنگین وزن جهان را از دست داد دوباره آن را بدست آورد.
او به عنوان بوکسور آماتور در المپیک تابستانی سال ۱۹۵۲ هلسینکی، فنلاند، در رقابتهای دسته میان وزن توانست مدال طلا را برای آمریکا به ارمغان آورد.
در سالهای ۱۹۵۶ و ۱۹۶۰، پترسون توسط مجله رینگ ( The Ring ) و انجمن نویسندگان بوکس آمریکا به عنوان جنگنده سال انتخاب شد. وی در سال ۱۹۹۱ به عضویت در تالار مشاهیر بین المللی بوکس نائل شد.
پترسون در ۴ ژانویه سال ۱۹۳۵ در خانواده ای فقیر در واکو، کارولینای شمالی به دنیا آمد. فلوید کوچکترین بچه در بین ۱۱ بچه خانواده بود. ساوانا جو پاترسون اولین پسر عموی وی در خارج از ایالت آرکانزاس بود. او هر تابستان به بازدید از وی می پرداخت. خانواده وی به بروکلین نیویورک نقل مکان کردند، جایی که فلوید یک آدم واقعی و یک دزد کوچک بود. در ۱۰ سالگی او به مدرسه پسرانه ویلتویک فرستاده شد. او تقریباً دو سال در آنجا ماند. او در دبیرستان نیو پالتز، نیویورک نحصیل کرد و در آنجا کلیه ورزش ها موفق شد.
پترسون در چهارده سالگی جذب بوکس شد و در سالن بدنسازی انجمن بوکس بوردفورد - استویواسانت مشغول آموزش بود. سه سال بعد، او در المپیک ۱۹۵۲ هلسینکی به عنوان میان وزن مدال طلا کسب کرد. در سال ۱۹۵۲، او در مسابقات قهرمانی ملی میان وزن آماتور و قهرمانی دستکش طلای میان وزن، در نیویورک پیروز شد. در آن زمان او توسط کاس داماتو ( Cus D'Amato ) مربی بوکس مورد توجه قرار گرفت و او را در باشگاه بدنسازی گرامرسی ( Gramercy ) تعلیم داد.
پترسون مسیر خود را پیدا کرد و به طور پیوسته در رده ها و رتبه های مختلف بالا رفت، تنها اولین شکست او در یک مسابقه هشت راندی مقابل قهرمان سابق نیمه سنگین وزن، جوی ماکسیم در ۷ ژوئن سال ۱۹۵۴ در ورزشگاه ( Eastern Parkway Arena ) بروکلین، نیویورک بود.
اگرچه پترسون در بیشتر اوایل دوران حرفه ای خود در محدوده نیمه سنگین وزن جنگید، اما او و مدیر کاس داماتو همیشه قصد داشتند برای مسابقات قهرمانی سنگین وزن بجنگند. در حقیقت، داماتو این برنامه ها را در اوایل سال ۱۹۵۴ آشکار کرد، هنگامی که وی به مطبوعات گفت که پترسون هدف کشب عنوان سنگین وزن را دارد. اما پس از آنکه راکی مارسیانو بازنشستگی خود را به عنوان قهرمان جهانی سنگین وزن در ۲۷ آوریل ۱۹۵۶ اعلام کرد، پترسون توسط مجله رینگ ( The Ring ) به عنوان برترین مدعی سنگین وزن در رده بندی قرار گرفت. پس از اعلام مارسیانو، جیم نوریس از باشگاه بین المللی بوکس اظهار داشت که پاترسون یکی از شش مبارزی بود که برای تاج گذاری جانشین مارسیانو در مسابقات حذفی شرکت می کرد. مجله رینگ سپس پترسون را در رده بندی سنگین وزن جای داده و او در رده پنجم لیست قرار گرفت.
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفاو به عنوان بوکسور آماتور در المپیک تابستانی سال ۱۹۵۲ هلسینکی، فنلاند، در رقابتهای دسته میان وزن توانست مدال طلا را برای آمریکا به ارمغان آورد.
در سالهای ۱۹۵۶ و ۱۹۶۰، پترسون توسط مجله رینگ ( The Ring ) و انجمن نویسندگان بوکس آمریکا به عنوان جنگنده سال انتخاب شد. وی در سال ۱۹۹۱ به عضویت در تالار مشاهیر بین المللی بوکس نائل شد.
پترسون در ۴ ژانویه سال ۱۹۳۵ در خانواده ای فقیر در واکو، کارولینای شمالی به دنیا آمد. فلوید کوچکترین بچه در بین ۱۱ بچه خانواده بود. ساوانا جو پاترسون اولین پسر عموی وی در خارج از ایالت آرکانزاس بود. او هر تابستان به بازدید از وی می پرداخت. خانواده وی به بروکلین نیویورک نقل مکان کردند، جایی که فلوید یک آدم واقعی و یک دزد کوچک بود. در ۱۰ سالگی او به مدرسه پسرانه ویلتویک فرستاده شد. او تقریباً دو سال در آنجا ماند. او در دبیرستان نیو پالتز، نیویورک نحصیل کرد و در آنجا کلیه ورزش ها موفق شد.
پترسون در چهارده سالگی جذب بوکس شد و در سالن بدنسازی انجمن بوکس بوردفورد - استویواسانت مشغول آموزش بود. سه سال بعد، او در المپیک ۱۹۵۲ هلسینکی به عنوان میان وزن مدال طلا کسب کرد. در سال ۱۹۵۲، او در مسابقات قهرمانی ملی میان وزن آماتور و قهرمانی دستکش طلای میان وزن، در نیویورک پیروز شد. در آن زمان او توسط کاس داماتو ( Cus D'Amato ) مربی بوکس مورد توجه قرار گرفت و او را در باشگاه بدنسازی گرامرسی ( Gramercy ) تعلیم داد.
پترسون مسیر خود را پیدا کرد و به طور پیوسته در رده ها و رتبه های مختلف بالا رفت، تنها اولین شکست او در یک مسابقه هشت راندی مقابل قهرمان سابق نیمه سنگین وزن، جوی ماکسیم در ۷ ژوئن سال ۱۹۵۴ در ورزشگاه ( Eastern Parkway Arena ) بروکلین، نیویورک بود.
اگرچه پترسون در بیشتر اوایل دوران حرفه ای خود در محدوده نیمه سنگین وزن جنگید، اما او و مدیر کاس داماتو همیشه قصد داشتند برای مسابقات قهرمانی سنگین وزن بجنگند. در حقیقت، داماتو این برنامه ها را در اوایل سال ۱۹۵۴ آشکار کرد، هنگامی که وی به مطبوعات گفت که پترسون هدف کشب عنوان سنگین وزن را دارد. اما پس از آنکه راکی مارسیانو بازنشستگی خود را به عنوان قهرمان جهانی سنگین وزن در ۲۷ آوریل ۱۹۵۶ اعلام کرد، پترسون توسط مجله رینگ ( The Ring ) به عنوان برترین مدعی سنگین وزن در رده بندی قرار گرفت. پس از اعلام مارسیانو، جیم نوریس از باشگاه بین المللی بوکس اظهار داشت که پاترسون یکی از شش مبارزی بود که برای تاج گذاری جانشین مارسیانو در مسابقات حذفی شرکت می کرد. مجله رینگ سپس پترسون را در رده بندی سنگین وزن جای داده و او در رده پنجم لیست قرار گرفت.
wiki: فلوید پترسون