فلوگل گوستاو

دانشنامه آزاد فارسی

فِلوگِل، گوستاو (۱۸۰۲ـ۱۸۷۰)(Flugel, Gustav)
خاورشناس آلمانی. در ۱۸۲۱ـ۱۸۲۴، در دانشگاه لایپزیگ، الهیات و فلسفه و زبان های شرقی را فراگرفت. در ۱۸۲۷ برای استفاده از نسخه های شرقی کتابخانۀ وین به آن شهر رفت و دو سال در آن جا ماند. در ۱۸۲۹ به پاریس رفت و در کلاس های عربی و فارسی کولژ دو فرانس و مدرسۀ زبان های شرقی شرکت کرد و از مجالس درس سیلوستر دو ساسی بهره برد. در ۱۸۳۰ به آلمان بازگشت. در ۱۸۳۲ـ۱۸۵۰ در مایسن درس می داد و از ۱۸۵۵ در درسدن اقامت گزید. اسلام شناسی برجسته بود و به ویژه در ادبیات و کتاب شناسی عربی استادی داشت. از آثارش: تاریخ عرب تا برافتادن خلفای بغداد (۳ جلد، درسدن، ۱۸۳۲ـ۱۸۴۰)؛ چاپ کشف الظنون حاجی خلیفه با ترجمۀ لاتین (۷ جلد، لندن و لایپزیگ، ۱۸۳۵ـ۱۸۵۸)؛ چاپ قرآن (۱۸۳۴)؛ نجوم الفرقان فی اطراف القرآن (لایپزیگ، ۱۸۴۲) که فهرست الفبایی واژگان قرآن است؛ فهرست نسخه های عربی، فارسی و ترکی کتابخانۀ سلطنتی وین (سه جلد، وین، ۱۸۶۵ـ۱۸۶۷)؛ چاپ تاج التراجم فی طبقات الحنفیه ابن قطلوبُغا (لایپزیگ، ۱۸۶۲)؛ مانی، دین و کتابش (لایپزیگ، ۱۸۶۲) شامل متن بخشی از الفهرست ابن ندیم دربارۀ آیین مانوی با ترجمه و شرح.

پیشنهاد کاربران

بپرس