فلوق

لغت نامه دهخدا

فلوق. [ ف َ ] ( ع ص ) شیر خفته و دفزک شده. ( منتهی الارب ): لبن فلوق ؛ ای متجبن. ( اقرب الموارد ).

فلوق. [ ف ُ ]( ع اِ ) ج ِ فَلق. ( منتهی الارب ) ( از اقرب الموارد ).

پیشنهاد کاربران

بپرس