فلوطینس

لغت نامه دهخدا

فلوطینس. [ ف ِ ن ُ ] ( اِخ ) نام حکیمی از مفسرین کتب حکمای قدیم. ( ابن الندیم ). ( 205 - 270 ق. م. ) فیلسوف نوافلاطونی رم. در مصر تولد یافت و در اسکندریه تحصیل علوم کرد و از سال 244ق. م. در رم به سخنرانی های فلسفی پرداخت و مکتب نوافلاطونی را بنیاد نهاد. ( از فرهنگ بیوگرافی وبستر ).

پیشنهاد کاربران

بپرس