لغت نامه دهخدا
فرهنگ فارسی
دانشنامه عمومی
فلورانس ( به ایتالیایی: Firenze ) ، یکی از شهرهای تاریخی در ایتالیا و هم اکنون پایتخت ناحیه توسکانی ایتالیا است. فلورانس در حدود ۳۸۲ هزار نفر جمعیت دارد و پرجمعیت ترین شهر توسکانی به شمار می آید. شهر فلورانس با حومه، بیش از یک میلیون و ۵۲۰ هزار نفر جمعیت دارد. [ ۱]
فلورانس از کانون های مالی و بازرگانی اروپای سده های میانه و از ثروتمندترین شهرهای دوران خود بود. لئوناردو داوینچی نقاش مشهور بیشتر عمر خود را در فلورانس گذراند. فلورانس را خاستگاه رنسانس ایتالیایی به شمار آورده و به آن لقب «آتن سده های میانه» داده اند.
گالری اوفیتزی، گالری آکادمیا، موزه ملی سن مارکو، کاسا بوناروتی، موزه ملی بارجلو و موزه گالیله از جمله مهم ترین موزه های فلورانس هستند. [ ۲]
فلورانس در سال ۸۰ میلادی توسط ژنرال رومی، لوسیوس کورنلیوس سولا، بنیاد شد. او این محل را به عنوان سکونتگاهی برای سربازان بازنشسته خود بنیاد گذاشت و آن را فلوئنتیا ( Fluentia ) نامید که به معنای «جریان آب» است و به محل قرارگیری این شهر بین دو رودخانه اشاره دارد. نام فلوئنتیا بعدها به شکل فلورنتیا ( Florentia ) و فیرنتزه درآمد. [ ۳] نام فلورانس که در فارسی رواج دارد شکل فرانسوی این نام است.
شهر فلورانس از سال ۱۸۶۵ تا ۱۸۷۰ پایتخت پادشاهی ایتالیا بوده است. در سده های میانه فلورانس کانون بازرگانی و امور مالی اروپا بوده و بعدها رنسانس ایتالیا از این شهر آغاز شد. خاندان مدیچی سال های طولانی در شهر فلورانس فرمان روایی داشتند.
انواع هنر به ویژه هنر معماری و مجسمه سازی در شهر فلورانس جایگاه ویژه ای داشته و دارد به طوری که این شهر را به یکی از مهم ترین مراکز هنری اروپا تبدیل کرده است. فلورانس هم چنین دارای بیش از چهل موزه و نگارخانهٔ هنری می باشد که مهم ترین آن ها گالری اوفیتزی∗ و پالاتزو پیتی∗ به شمار می آید.
دیگر آثار تاریخی فلورانس به شرح زیر است:
• Palazzo Vecchio
• Loggia de, Lanzi ( دراین محل آثار هنری زیبای چلینی بنام Perseus دیده می شود )
• دوئومو ( Doumo ) ( در آن جا واپسین مجسمه که میکل آنژ ساخت مشاهده می شود )
• Palazzo Riccardi ( محل اقامت خانواده مدیچی )
• کلیسای سانتا کروچه به معنای ( صلیب مقدس )
• کلیسای جامع سانتا ماریا دل فیوره
• گالری اوفیتزی
• گالری آکادمی فلورانس
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلففلورانس از کانون های مالی و بازرگانی اروپای سده های میانه و از ثروتمندترین شهرهای دوران خود بود. لئوناردو داوینچی نقاش مشهور بیشتر عمر خود را در فلورانس گذراند. فلورانس را خاستگاه رنسانس ایتالیایی به شمار آورده و به آن لقب «آتن سده های میانه» داده اند.
گالری اوفیتزی، گالری آکادمیا، موزه ملی سن مارکو، کاسا بوناروتی، موزه ملی بارجلو و موزه گالیله از جمله مهم ترین موزه های فلورانس هستند. [ ۲]
فلورانس در سال ۸۰ میلادی توسط ژنرال رومی، لوسیوس کورنلیوس سولا، بنیاد شد. او این محل را به عنوان سکونتگاهی برای سربازان بازنشسته خود بنیاد گذاشت و آن را فلوئنتیا ( Fluentia ) نامید که به معنای «جریان آب» است و به محل قرارگیری این شهر بین دو رودخانه اشاره دارد. نام فلوئنتیا بعدها به شکل فلورنتیا ( Florentia ) و فیرنتزه درآمد. [ ۳] نام فلورانس که در فارسی رواج دارد شکل فرانسوی این نام است.
شهر فلورانس از سال ۱۸۶۵ تا ۱۸۷۰ پایتخت پادشاهی ایتالیا بوده است. در سده های میانه فلورانس کانون بازرگانی و امور مالی اروپا بوده و بعدها رنسانس ایتالیا از این شهر آغاز شد. خاندان مدیچی سال های طولانی در شهر فلورانس فرمان روایی داشتند.
انواع هنر به ویژه هنر معماری و مجسمه سازی در شهر فلورانس جایگاه ویژه ای داشته و دارد به طوری که این شهر را به یکی از مهم ترین مراکز هنری اروپا تبدیل کرده است. فلورانس هم چنین دارای بیش از چهل موزه و نگارخانهٔ هنری می باشد که مهم ترین آن ها گالری اوفیتزی∗ و پالاتزو پیتی∗ به شمار می آید.
دیگر آثار تاریخی فلورانس به شرح زیر است:
• Palazzo Vecchio
• Loggia de, Lanzi ( دراین محل آثار هنری زیبای چلینی بنام Perseus دیده می شود )
• دوئومو ( Doumo ) ( در آن جا واپسین مجسمه که میکل آنژ ساخت مشاهده می شود )
• Palazzo Riccardi ( محل اقامت خانواده مدیچی )
• کلیسای سانتا کروچه به معنای ( صلیب مقدس )
• کلیسای جامع سانتا ماریا دل فیوره
• گالری اوفیتزی
• گالری آکادمی فلورانس
wiki: فلورانس
دانشنامه آزاد فارسی
فِلورانس (Florence)
نمایی از شهر فلورانس و کلیسای جامع آن
نمایی از شهر فلورانس و کلیسای جامع آن
(به ایتالیایی فیرِنْتْسه؛ به رومی فلورِنتیا) مرکز توسکان، در شمال ایتالیا، واقع در کرانۀ رود آرنو، به فاصلۀ ۸۸کیلومتری مصب رود مزبور. ۳۵۱,۶۰۰ نفر جمعیت دارد (۲۰۰۳). دارای صنایع چاپ، علوم مهندسی و تولید تجهیزات اپتیکی است؛ صنایع دستی آن عبارت اند از وسایل چرمی، طلا، نقره جات، و برودْری دوزی. آثار هنری و معماری آن جهانگرد بسیاری را به سوی خود جذب می کند. نوابغ سرشناس قرون وسطا و رنسانس ازجمله دانته و بوکاتچو، نویسندگان ایتالیایی، و جوتو، لئوناردو داوینچی، و میکلانژ، نقاشان ایتالیایی، در این شهر زندگی می کردند. گنجینه های معماری فلورانس عبارت اند از پونته وکیو (۱۳۴۵م )؛ کاخ های پیتّی و وکیو؛ کلیساهای سانتا کروچه و سانتا ماریا نوولا؛ کلیسای جامع سانتا ماریا دل فیوره (۱۳۱۴م)؛ و نگارخانۀ اوفیتسی که یکی از زیباترین مجموعه های هنری اروپا را در خود دارد. یولیوس سزار در قرن ۱پ م فلورانس را در محل شهر اتروریایی فایسولای بنا کرد .گت ها در ۴۰۵م آن را محاصره کردند و شارلمانی در ۷۸۶م از آن دیدن کرد. در ۱۰۵۲م، به کنتس ماتیلدا، از توسکان، (۱۰۴۶-۱۱۱۵م )؛ واگذار شد و از قرن ۱۱م به بعد خودمختار بود. در ۱۱۹۸م جمهوری مستقلی شد که دوازده نفر از شهروندان آن را اداره می کردند و دیوارهای جدیدی به دور آن کشیده شد. در قرون ۱۳ و ۱۴ صحنۀ رویارویی گوئلف ها و گیبلین ها شد. به رغم آن، فلورانس در قرون ۱۴ تا ۱۶ به اوج عظمت خود رسید. در قرن ۱۵ـ ۱۸، خانوادۀ مدیچی که در اصل بانکدار بودند، قدرت برتر به شمار می رفتند. در ۱۷۳۷، فلورانس به ملکۀ اتریش، ماری ترز، واگذار شد، که سلطۀ امپراتوری هابسبورگ ـ لورن برآن تا ۱۸۶۱ ادامه یافت و سپس پایتخت ایتالیا شد (۱۸۶۵-۱۸۷۰) فلورانس در جنگ جهانی دوم و سیل های ۱۹۶۶ آسیب جدی دید. زادگاه نویسندگانی چون دانته و ماکیاولی، پیکرتراشانی چون دوناتلو و گیبرتی، و بنیادگذار پرستاری، فلورانس نایتینگل است.
نمایی از شهر فلورانس و کلیسای جامع آن
نمایی از شهر فلورانس و کلیسای جامع آن
(به ایتالیایی فیرِنْتْسه؛ به رومی فلورِنتیا) مرکز توسکان، در شمال ایتالیا، واقع در کرانۀ رود آرنو، به فاصلۀ ۸۸کیلومتری مصب رود مزبور. ۳۵۱,۶۰۰ نفر جمعیت دارد (۲۰۰۳). دارای صنایع چاپ، علوم مهندسی و تولید تجهیزات اپتیکی است؛ صنایع دستی آن عبارت اند از وسایل چرمی، طلا، نقره جات، و برودْری دوزی. آثار هنری و معماری آن جهانگرد بسیاری را به سوی خود جذب می کند. نوابغ سرشناس قرون وسطا و رنسانس ازجمله دانته و بوکاتچو، نویسندگان ایتالیایی، و جوتو، لئوناردو داوینچی، و میکلانژ، نقاشان ایتالیایی، در این شهر زندگی می کردند. گنجینه های معماری فلورانس عبارت اند از پونته وکیو (۱۳۴۵م )؛ کاخ های پیتّی و وکیو؛ کلیساهای سانتا کروچه و سانتا ماریا نوولا؛ کلیسای جامع سانتا ماریا دل فیوره (۱۳۱۴م)؛ و نگارخانۀ اوفیتسی که یکی از زیباترین مجموعه های هنری اروپا را در خود دارد. یولیوس سزار در قرن ۱پ م فلورانس را در محل شهر اتروریایی فایسولای بنا کرد .گت ها در ۴۰۵م آن را محاصره کردند و شارلمانی در ۷۸۶م از آن دیدن کرد. در ۱۰۵۲م، به کنتس ماتیلدا، از توسکان، (۱۰۴۶-۱۱۱۵م )؛ واگذار شد و از قرن ۱۱م به بعد خودمختار بود. در ۱۱۹۸م جمهوری مستقلی شد که دوازده نفر از شهروندان آن را اداره می کردند و دیوارهای جدیدی به دور آن کشیده شد. در قرون ۱۳ و ۱۴ صحنۀ رویارویی گوئلف ها و گیبلین ها شد. به رغم آن، فلورانس در قرون ۱۴ تا ۱۶ به اوج عظمت خود رسید. در قرن ۱۵ـ ۱۸، خانوادۀ مدیچی که در اصل بانکدار بودند، قدرت برتر به شمار می رفتند. در ۱۷۳۷، فلورانس به ملکۀ اتریش، ماری ترز، واگذار شد، که سلطۀ امپراتوری هابسبورگ ـ لورن برآن تا ۱۸۶۱ ادامه یافت و سپس پایتخت ایتالیا شد (۱۸۶۵-۱۸۷۰) فلورانس در جنگ جهانی دوم و سیل های ۱۹۶۶ آسیب جدی دید. زادگاه نویسندگانی چون دانته و ماکیاولی، پیکرتراشانی چون دوناتلو و گیبرتی، و بنیادگذار پرستاری، فلورانس نایتینگل است.
wikijoo: فلورانس
پیشنهاد کاربران
فلورانس ( ایالت توسکانا )
شهر فلورانس با جمعیتی بیش از 000/400نفر مرکز استان توسکا نا Toscana است این شهر از لحاظ مراکز سیاحتی و تفریحی یکی از غنی ترین و زیبا ترین شهرهای ایتالیا می باشد فلورانس نه فقط یک شهر پر اهمیت و سمبلیک برای ایتالیا محسوب می شود بلکه بیش از سه قرن مرکز فرهنگی ، تجاری ، سیاحتی اروپا به شمار می رفت .
... [مشاهده متن کامل]
اکثر مراکز دیدنی شهر در قسمت مرکزی آن واقع شده است. این شهر زادگاه برزگانی در عرصه هنر و ادبیات برای ایتالیا بوده است که آئازه آنان سالیان سال هنوز در دنیای هنر زنده است از جمله این ادیبان و هنرمندان می توان به نامهایی چون دانته آلیگیریDante Alighieri ، شاعر و ساستمدار ، جوتوGiotto شاعر، معمار و نقاش میکل آنجلوMichelangello هنرمند نقاش، مجسمه ساز و معمار چیره دست و . . . . . . . . نام برد . به سبب وجود آثار هنری متعدد بایداین شهررا پایتخت هنری اروپا نامید .
گذشته از موارد ذکر شده شهر فلورانس دارای طبیعت بسیار زیبا و دیدنی است که اگر انسان به هماهنگی و نظم رنگها و ترکیب بندی آنان و زیبایی طبیعی اطراف شهر نگاهی بیافکند گمان می کند که در مقابل یک تابلوی بسیار زیبا ی نقاشی قرار گرفته است که این هماهنگی طبیعی سبب الهام هنرمندان آین شهر در طول تاریخ بوده است . قدمت این شهر به قرن دهم قبل از میلاد مسیح بر می گردد در آن زمان این مستعمره رومی بنام فلورینتیا نامیده می شده است اما در سالهای بعد به فلورانس تغییر نام داده است . در قرن دواردهم صنعت نساجی بخصوص ابریشم بافی در این شهر رونق زیادی یافت که علت آن مساعدت بانکداران و بازرگانان بود و همین امر شهرت فلورانس را در اروپای آن زمان تثبیت نمود .
مناطق هنری و دیدنی شهر در مرکز آن واقع شده است . که عبارتند از:
کلیسای دومو دی سانتا ماریا دل فیوره Doumo di Santa Maria del Fiore– سمبل قدرت و ثروت شهر فلورانس در قرن سیزدهم و چهاردهم می باشد . کلنگ این بنا در سال 1296 توسط آرنولفو Arnolfoبزمین زده شد ،
نمای بیرونی این کلیسا بسیار زیبا طراحی شده است گنبد بسیار بلند آن دارای دو پوشش داخلی و بیرو نی است این گنبد بسیار زیبا حاصل چهارده سال کار مداوم و طاقت فرسای خالق آن برونلسکیBrunelleschi می باشد لازم بذکر است که نمای بیرونی آن در اواخر قرن نوزدهم اصلاح و بازسازی شده است . ناقوس کلیسا بالای برجی به ارتفاع 82 متر قرار گرفته است که توسط جوتو Giotto طراحی و ساخته شده است . یکی از خصوصیات منحصر بفرد این برج طراحی بیرونی آن بصورت اشکال هندسی افقی است که چشم هر بیننده ای را خیره می سازد .
در گوشه ای از کلیسا محلی بنام باتیسترو Battisteroوجود دارد که محل غسل تعمید می باشد این محل بصورت بسیار جالبی با سنگهای مرمر سفید و سبز تزئین شده است دو درب برنزی بسیار زیبای موجود در این قسمت شهرت جهانی دارد .
یکی از آنها که در قسمت جنوبی کلیسا واقع شده اثر آندرا پیزانو Andrea Pisano می باشد که در سال 1330 به سبک گوتیک ساخته شده است در قسمت بالائی درب تصویری از زندگانی سن جوانی باتیستا San Giovanni Battista و در قسمت پایین آن فلسفه فضیلت انسان بتصویر کشیده شده است .
درب شمالی آن شاهکار گیبرتی Ghibertiاست او 21 سال برای ساخت این در 21 سال وقت صرف نموده و نمایی از زندگی حضرت مسیح را در آن بتصویر کشیده است . در مقابل این کلیسادری وجوددارد که کار همان هنرمند است و میکل انژ آن را در بهشت نامیده است . این کلیسا در واقع اثری است که هنرمندان مختلفی در اجرای آن ایفای نقش کردند .
میدان سینوریا Signoria piazza: در مرکز شهر میدانی وجود دارد که سینیورا نامیده می شود این میدان که مرکزفعالیتهای سیاسی شهر نیز محسوب میشد همانند موزه ای روباز و بسیار زیبا و جذاب در قلب شهر خود نمایی می کند.
از جمله دیدنی های این میدان می توان به ساختمان قدیمی Palazzo Vecchio ایوان دولت ( ساختمان دولت ) Loggia della Signoria ، ساختمان ادارات Palazzo degli uffizi و مجسمه های مخلتفی که در نقاط مختلف میدان به چشم می خورد اشاره کرد
ساختمان قدیمی Palazzo Vecchio : این ساختمان دارای برج بلند و زیبایی است که بر تمام میدان تسلط دارد و به دستور آرنولفودیوکامبیو Arnolfo di Cambio ساخته شده است. قدمت این ساختمان به 680 سال پیش بر می گردد و زمانی از آن به عنوان مکان تشکیل جلسات دولت استفاده می شده است اما در قرن پانزدهم به محل زندگی کوزیمو اولCosimo - I تبدیل شده بود . در داخل ساختمان ازتعدادی زیادی آثار هنری ( تابلوها و مجسمه های هنری ) برای تزئین استفاده شده است . در جلوی در وردی این ساختمان مجسمه یک شیر وجود دارد که سمبل شهر فلورانس می باشد .
گالری ادارات Palazzo degli uffizi : این گالری یکی از غنی ترین موزه های تابلوی نقاشی در دنیا محسوب می شود.
که با نظم و ترتیب خاصی سیر هنر نقاشی را در ایتالیا به بیننده نشان می دهد . این موزه به فرمان فرانچسکو اول تاسیس شد و بعد از او کلکسیونهای با ارزش دیگری مانند کلکسیونهای کوزیموی سومCOSIMO - III ، فردیناندو اول و دوم FERDINANDO - I - II به این مجموعه افزوده شد. از هنمرمندان معروفی که آثار آنان در این مجموعه به نمایش در آمده است می توان به مارتینی Martini، دوچو Duccio، جوتو Giotto، بو تیچلی Buttecelliوروکیو verocchio ، لئوناردو داوینچی leonardo da vinci و. . . . اشاره داشت .
این موزه دارای 45 سالن می باشد که سالن شماره هفت آن با آثار بوتیچلی Butticelli بعنوان نگین این موزه محسوب می شود.
بین ساختمان قدیمی و ساختمان پیتیPitti راهرو طویلی بطول 1000 متر وجود دارد که بعنوان نمایشگاه تابلوهای نقاشیٍ مملو از آثار ارزشمند هنری می باشد .
ساختمان و موزه بارجلو Pallazzo e Museo del Bargello : این ساخت . . .
شهر فلورانس با جمعیتی بیش از 000/400نفر مرکز استان توسکا نا Toscana است این شهر از لحاظ مراکز سیاحتی و تفریحی یکی از غنی ترین و زیبا ترین شهرهای ایتالیا می باشد فلورانس نه فقط یک شهر پر اهمیت و سمبلیک برای ایتالیا محسوب می شود بلکه بیش از سه قرن مرکز فرهنگی ، تجاری ، سیاحتی اروپا به شمار می رفت .
... [مشاهده متن کامل]
اکثر مراکز دیدنی شهر در قسمت مرکزی آن واقع شده است. این شهر زادگاه برزگانی در عرصه هنر و ادبیات برای ایتالیا بوده است که آئازه آنان سالیان سال هنوز در دنیای هنر زنده است از جمله این ادیبان و هنرمندان می توان به نامهایی چون دانته آلیگیریDante Alighieri ، شاعر و ساستمدار ، جوتوGiotto شاعر، معمار و نقاش میکل آنجلوMichelangello هنرمند نقاش، مجسمه ساز و معمار چیره دست و . . . . . . . . نام برد . به سبب وجود آثار هنری متعدد بایداین شهررا پایتخت هنری اروپا نامید .
گذشته از موارد ذکر شده شهر فلورانس دارای طبیعت بسیار زیبا و دیدنی است که اگر انسان به هماهنگی و نظم رنگها و ترکیب بندی آنان و زیبایی طبیعی اطراف شهر نگاهی بیافکند گمان می کند که در مقابل یک تابلوی بسیار زیبا ی نقاشی قرار گرفته است که این هماهنگی طبیعی سبب الهام هنرمندان آین شهر در طول تاریخ بوده است . قدمت این شهر به قرن دهم قبل از میلاد مسیح بر می گردد در آن زمان این مستعمره رومی بنام فلورینتیا نامیده می شده است اما در سالهای بعد به فلورانس تغییر نام داده است . در قرن دواردهم صنعت نساجی بخصوص ابریشم بافی در این شهر رونق زیادی یافت که علت آن مساعدت بانکداران و بازرگانان بود و همین امر شهرت فلورانس را در اروپای آن زمان تثبیت نمود .
مناطق هنری و دیدنی شهر در مرکز آن واقع شده است . که عبارتند از:
کلیسای دومو دی سانتا ماریا دل فیوره Doumo di Santa Maria del Fiore– سمبل قدرت و ثروت شهر فلورانس در قرن سیزدهم و چهاردهم می باشد . کلنگ این بنا در سال 1296 توسط آرنولفو Arnolfoبزمین زده شد ،
نمای بیرونی این کلیسا بسیار زیبا طراحی شده است گنبد بسیار بلند آن دارای دو پوشش داخلی و بیرو نی است این گنبد بسیار زیبا حاصل چهارده سال کار مداوم و طاقت فرسای خالق آن برونلسکیBrunelleschi می باشد لازم بذکر است که نمای بیرونی آن در اواخر قرن نوزدهم اصلاح و بازسازی شده است . ناقوس کلیسا بالای برجی به ارتفاع 82 متر قرار گرفته است که توسط جوتو Giotto طراحی و ساخته شده است . یکی از خصوصیات منحصر بفرد این برج طراحی بیرونی آن بصورت اشکال هندسی افقی است که چشم هر بیننده ای را خیره می سازد .
در گوشه ای از کلیسا محلی بنام باتیسترو Battisteroوجود دارد که محل غسل تعمید می باشد این محل بصورت بسیار جالبی با سنگهای مرمر سفید و سبز تزئین شده است دو درب برنزی بسیار زیبای موجود در این قسمت شهرت جهانی دارد .
یکی از آنها که در قسمت جنوبی کلیسا واقع شده اثر آندرا پیزانو Andrea Pisano می باشد که در سال 1330 به سبک گوتیک ساخته شده است در قسمت بالائی درب تصویری از زندگانی سن جوانی باتیستا San Giovanni Battista و در قسمت پایین آن فلسفه فضیلت انسان بتصویر کشیده شده است .
درب شمالی آن شاهکار گیبرتی Ghibertiاست او 21 سال برای ساخت این در 21 سال وقت صرف نموده و نمایی از زندگی حضرت مسیح را در آن بتصویر کشیده است . در مقابل این کلیسادری وجوددارد که کار همان هنرمند است و میکل انژ آن را در بهشت نامیده است . این کلیسا در واقع اثری است که هنرمندان مختلفی در اجرای آن ایفای نقش کردند .
میدان سینوریا Signoria piazza: در مرکز شهر میدانی وجود دارد که سینیورا نامیده می شود این میدان که مرکزفعالیتهای سیاسی شهر نیز محسوب میشد همانند موزه ای روباز و بسیار زیبا و جذاب در قلب شهر خود نمایی می کند.
از جمله دیدنی های این میدان می توان به ساختمان قدیمی Palazzo Vecchio ایوان دولت ( ساختمان دولت ) Loggia della Signoria ، ساختمان ادارات Palazzo degli uffizi و مجسمه های مخلتفی که در نقاط مختلف میدان به چشم می خورد اشاره کرد
ساختمان قدیمی Palazzo Vecchio : این ساختمان دارای برج بلند و زیبایی است که بر تمام میدان تسلط دارد و به دستور آرنولفودیوکامبیو Arnolfo di Cambio ساخته شده است. قدمت این ساختمان به 680 سال پیش بر می گردد و زمانی از آن به عنوان مکان تشکیل جلسات دولت استفاده می شده است اما در قرن پانزدهم به محل زندگی کوزیمو اولCosimo - I تبدیل شده بود . در داخل ساختمان ازتعدادی زیادی آثار هنری ( تابلوها و مجسمه های هنری ) برای تزئین استفاده شده است . در جلوی در وردی این ساختمان مجسمه یک شیر وجود دارد که سمبل شهر فلورانس می باشد .
گالری ادارات Palazzo degli uffizi : این گالری یکی از غنی ترین موزه های تابلوی نقاشی در دنیا محسوب می شود.
که با نظم و ترتیب خاصی سیر هنر نقاشی را در ایتالیا به بیننده نشان می دهد . این موزه به فرمان فرانچسکو اول تاسیس شد و بعد از او کلکسیونهای با ارزش دیگری مانند کلکسیونهای کوزیموی سومCOSIMO - III ، فردیناندو اول و دوم FERDINANDO - I - II به این مجموعه افزوده شد. از هنمرمندان معروفی که آثار آنان در این مجموعه به نمایش در آمده است می توان به مارتینی Martini، دوچو Duccio، جوتو Giotto، بو تیچلی Buttecelliوروکیو verocchio ، لئوناردو داوینچی leonardo da vinci و. . . . اشاره داشت .
این موزه دارای 45 سالن می باشد که سالن شماره هفت آن با آثار بوتیچلی Butticelli بعنوان نگین این موزه محسوب می شود.
بین ساختمان قدیمی و ساختمان پیتیPitti راهرو طویلی بطول 1000 متر وجود دارد که بعنوان نمایشگاه تابلوهای نقاشیٍ مملو از آثار ارزشمند هنری می باشد .
ساختمان و موزه بارجلو Pallazzo e Museo del Bargello : این ساخت . . .