فلوت پیکولو ( به ایتالیایی: flauto piccolo ) سازی بادی در موسیقی و از خانوادهٔ سازهای بادی چوبی است که اندازه ای نسبتاً کوچک و صدایی بسیار ریز دارد. این ساز امروزه در ارکستر نقشی تلفیقی دارد و به همراه سازهای بادی برنجی به کار می رود.
• با اینکه این ساز جز سازهای بادی چوبی است اما امروزه ان را با جنس طلا می سازند.
• این ساز کوچکترین ساز خانوادهٔ بادی های چوبی و ارکستر می باشد و طول این ساز نصف فلوت است.
• فلوت پیکولو دارای زیرترین گستره صوتی در بادی چوبی ها و ارکستر ( دورهٔ رمانتیک به بعد ) می باشد.
• نت این ساز را با کلید سل می نویسند و یک اکتاو بالاتر از نت نوشته شده صدا می دهد.
• پیکولو دارای صدایی تیز و سوت وار است.
این نوع از فلوت در اوایل سده ۱۷ به ارکستر معرفی شد. اولین آهنگ هایی که در آن از پیکولو هم استفاده شده است، مربوط به سال ۱۷۱۱ و اپرای «رینالدو» از فریدریش هندل است.
لودویگ وان بتهوون از جمله آهنگسازی بود که از پیکولو در سمفونیهایش ( پنجم، ششم و نهم ) استفاده کرد و برای این ساز قطعاتی جداگانه نوشت.
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلف• با اینکه این ساز جز سازهای بادی چوبی است اما امروزه ان را با جنس طلا می سازند.
• این ساز کوچکترین ساز خانوادهٔ بادی های چوبی و ارکستر می باشد و طول این ساز نصف فلوت است.
• فلوت پیکولو دارای زیرترین گستره صوتی در بادی چوبی ها و ارکستر ( دورهٔ رمانتیک به بعد ) می باشد.
• نت این ساز را با کلید سل می نویسند و یک اکتاو بالاتر از نت نوشته شده صدا می دهد.
• پیکولو دارای صدایی تیز و سوت وار است.
این نوع از فلوت در اوایل سده ۱۷ به ارکستر معرفی شد. اولین آهنگ هایی که در آن از پیکولو هم استفاده شده است، مربوط به سال ۱۷۱۱ و اپرای «رینالدو» از فریدریش هندل است.
لودویگ وان بتهوون از جمله آهنگسازی بود که از پیکولو در سمفونیهایش ( پنجم، ششم و نهم ) استفاده کرد و برای این ساز قطعاتی جداگانه نوشت.
wiki: فلوت پیکولو