فلِمینْگ، اَلِگزانْدِر (۱۸۸۱ـ۱۹۵۵)(Fleming, Alexander)
فلِمینْگ، اَلِگزانْدِر
باکتری شناس اسکاتلندی. در ۱۹۴۵، به سبب کشف اثر باکتری کُشی پنی سیلین در ۱۹۲۸ به جایزۀ نوبل فیزیولوژی و پزشکی دست یافت. در ۱۹۲۲، فلمینگ لیزوزیم، نوعی آنزیم ضد باکتری، را در بزاق، اشک، و ترشحات بینی کشف کرده بود. هنگام مطالعه دربارۀ لیزوزیم، کپکی غیرطبیعی پیدا کرد که در محیط کشت رشد کرده بود. فلمینگ این کپک را جدا کرد و به صورت خالص کشت داد. این کار به کشف پنی سیلین انجامید که در ۱۹۴۱ از آن استفاده شد. او جایزۀ نوبل را به همراه هوارد دبلیو فلوری و ارنست بی چِین دریافت کرد پژوهش های این دو به جداسازی و آماده سازی پنی سیلین به منزلۀ نوعی پادزی انجامید. این موضوع باعث شد که ارزش پنی سیلین دریافته شود. فلمینگ در لاکفیلد ایرشر زاده شد و در بیمارستان سنت مری لندن پزشکی خواند. تا پایان دورۀ کاری اش در بخش باکتری شناسی این بیمارستان ماند و در ۱۹۲۸، به درجۀ استادی رسید. او باکتری های مولد عفونت زخم را شناسایی کرد و نشان داد که انتقال عفونت استرپتوکوکی بین بیماران بخش های گوناگون بیمارستان چگونه اتفاق می افتد. همچنین، اثر پلشت برهای متفاوت را بر انواع متفاوت میکروب ها و یاخته های زنده بررسی کرد. علاقۀ او به شیمی درمانی باعث شد که داروی سالوارسان پل ارلیش را به طب انگلستان وارد کند. فلمینگ در ۱۹۴۴ لقب سِر گرفت.
فلِمینْگ، اَلِگزانْدِر
باکتری شناس اسکاتلندی. در ۱۹۴۵، به سبب کشف اثر باکتری کُشی پنی سیلین در ۱۹۲۸ به جایزۀ نوبل فیزیولوژی و پزشکی دست یافت. در ۱۹۲۲، فلمینگ لیزوزیم، نوعی آنزیم ضد باکتری، را در بزاق، اشک، و ترشحات بینی کشف کرده بود. هنگام مطالعه دربارۀ لیزوزیم، کپکی غیرطبیعی پیدا کرد که در محیط کشت رشد کرده بود. فلمینگ این کپک را جدا کرد و به صورت خالص کشت داد. این کار به کشف پنی سیلین انجامید که در ۱۹۴۱ از آن استفاده شد. او جایزۀ نوبل را به همراه هوارد دبلیو فلوری و ارنست بی چِین دریافت کرد پژوهش های این دو به جداسازی و آماده سازی پنی سیلین به منزلۀ نوعی پادزی انجامید. این موضوع باعث شد که ارزش پنی سیلین دریافته شود. فلمینگ در لاکفیلد ایرشر زاده شد و در بیمارستان سنت مری لندن پزشکی خواند. تا پایان دورۀ کاری اش در بخش باکتری شناسی این بیمارستان ماند و در ۱۹۲۸، به درجۀ استادی رسید. او باکتری های مولد عفونت زخم را شناسایی کرد و نشان داد که انتقال عفونت استرپتوکوکی بین بیماران بخش های گوناگون بیمارستان چگونه اتفاق می افتد. همچنین، اثر پلشت برهای متفاوت را بر انواع متفاوت میکروب ها و یاخته های زنده بررسی کرد. علاقۀ او به شیمی درمانی باعث شد که داروی سالوارسان پل ارلیش را به طب انگلستان وارد کند. فلمینگ در ۱۹۴۴ لقب سِر گرفت.
wikijoo: فلمینگ،_الگزاندر_(۱۸۸۱ـ۱۹۵۵)