فلقحه

لغت نامه دهخدا

( فلقحة ) فلقحة. [ ف َ ق َ ح َ ] ( ع مص ) نوشیدن یا خوردن هر آنچه در آوند بود. ( منتهی الارب ) ( از اقرب الموارد ).

پیشنهاد کاربران

بپرس