فَلَق، سوره
سورۀ شمارۀ ۱۱۳ به ترتیب مصحف و ۲۰ به ترتیب نزول، از سوره های مکّی قرآن در ۵ آیه و ۲۳ کلمه. در آیۀ اوّل این سوره از ربّ الفلق (پروردگار فلق) نام رفته است. نام دیگر آن «مُعَوَّذه» در معنای پناه بردن است. این سوره را با سورۀ ناس مُعَوَّذتین نامند. از سوره های «مفصّلات» و «قصار» (هفت سورۀ کوتاه آخر قرآن به اضافۀ سورۀ فاتحه) است. مضمون اصلی آن آموزش پیامبر (ص) و مسلمانان به پناه بردن به خداوند، از شر آفریده هایش، است.
سورۀ شمارۀ ۱۱۳ به ترتیب مصحف و ۲۰ به ترتیب نزول، از سوره های مکّی قرآن در ۵ آیه و ۲۳ کلمه. در آیۀ اوّل این سوره از ربّ الفلق (پروردگار فلق) نام رفته است. نام دیگر آن «مُعَوَّذه» در معنای پناه بردن است. این سوره را با سورۀ ناس مُعَوَّذتین نامند. از سوره های «مفصّلات» و «قصار» (هفت سورۀ کوتاه آخر قرآن به اضافۀ سورۀ فاتحه) است. مضمون اصلی آن آموزش پیامبر (ص) و مسلمانان به پناه بردن به خداوند، از شر آفریده هایش، است.
wikijoo: فلق،_سوره