فلفل در اتش اف

لغت نامه دهخدا

( فلفل در آتش اف••• ) فلفل در آتش افکندن. [ ف ِ ف ِ دَ ت َ اَ ک َ دَ ] ( مص مرکب ) کنایت از بیقرار ساختن ، چه هرگاه عاشق خواهد که معشوق رابه خود مهربان کند به نوعی که تا عاشق را نبیند آرام نگیرد، اسمی چند بر فلفل خوانده و بر آتش ریزد، معشوق بیقرار گردد. ( برهان ). برای این کار، عزیمت بر فلفل میخوانده اند. قیاس شود با نعل در آتش افکندن. ( فرهنگ فارسی معین ). رجوع به نعل در آتش افکندن شود.

پیشنهاد کاربران

بپرس