فلسفه ورزی

فلسفه ورزی همانند نوشتن ناخودآگاه است، اجازه بدهیم، که زمان بگذرد و تا حد ممکن دستهایمان را به طرف ستاره گان بلند کنیم. فلسفه ورزی در عین حال درک و پردازش عشق است. ستارگان فقط در انتظار گرفتن هستند و کسی که از درون برای علم فریاد می زند و بر خداوند متعال، سجده می کند و به ایشان ایمان دارد، قادر به فلسفه ورزی نیز هم می باشد. اگر کسی به دنبال مطلبی جستجو کند، او علاقه خود را به نوشتن از دست خواهد داد. هنگامی که با موضوعی به نوشتن شروع می کنیم، دانش به دست می آید و فقط باید سریع باشیم و ذهن خود را پاک سازیم و تا اینکه بتوانیم، حقیقت را از آسمان و ستارگان فهرست نماییم. خوشبختانه دانش یک هدیه است، اما می توان، آن را نیز آموزش داد. یعنی هر چه بیشتر در درون خود به جستجوی دانش بپردازیم و مغزمان آزاد تر کار کند و کمتر درخواست داشته باشد، در زمینه های فلسفی نیز بهتر عملکرد خواهیم داشت و بیشتر می توانیم، به دست بیاوریم و آنها را با دیگران به اشتراک بگذاریم. دانش نیز قدرت است، زیرا اگر آرام بمانیم، می توانیم کوه ها را جابجا کنیم.
... [مشاهده متن کامل]