فلسفه ورزش حوزه ای از فلسفه است که به دنبال تحلیل مفهومی موضوعات ورزش به عنوان فعالیت انسانی است. این موضوعات حوزه های بسیاری را در بر می گیرند، اما عمدتاً در پنج دسته فلسفی قرار می گیرند: متافیزیک، اخلاق و فلسفه اخلاق، فلسفه حقوق، فلسفه سیاسی و زیبایی شناسی. دیدگاه فلسفی در مورد ورزش از یونان باستان سرچشمه گرفت و در اواخر قرن بیستم[ ۱] با کارهای پل وایس و هاوارد اسلشر احیا شد. [ ۲] [ ۳]
دیدگاه فلسفی در مورد ورزش، روابط متافیزیکی ورزش با هنر و بازی، مسائل اخلاقی فضیلت و انصاف و به طور گسترده تر اجتماعی سیاسی را در بر می گیرد. [ ۱]
یونان باستان را زادگاه فلسفه باستان و ورزش های المپیکی می دانند. فلسفه های هلنیستی اهمیت زیادی بر عمل کرد ورزشی داشتند. با توجه به دیدگاه زمانه، مهارت ورزشی یک رهبر، نشان دهنده توانایی او در رهبری بود. [ ۴] ( بازی های فایاکس در ادیسه هومر ) ورزش یک تحقیق معرفتی تلقی می شد؛ فرآیندی روش شناختی که از طریق آن حقیقت عینی پتانسیل ورزشی یک فرد را با به فعلیت رساندن آن در رقابت های ورزشی می آموزیم. دو و میدانی معیار ارزش فردی به عنوان درمانی برای نابرابری اجتماعی تلقی می شد. ورزش حتی نوعی آموزش اخلاقی تلقی می شد. افلاطون از مشارکت زنان در ورزش برای غنی سازی اخلاقی آن ها یاد می کرد. ارسطو بر فعالیت بدنی به عنوان یک مسئولیت اخلاقی تأکید کرد. [ ۱]
ظهور مجدد علاقه به فلسفه ورزش توسط انتشار کتاب ورزش: یک تحقیق فلسفی ( ۱۹۶۹ ) فیلسوف ییل، پل وایس مشخص شد، که اولین متن کامل در فلسفه ورزش در نظر گرفته شد. وایس در این کتاب، کمبود کار در فلسفه ورزش را بازتابی از نخبه گرایی دانشگاهی توضیح می هد. به گفته وایس، ورزش همیشه یا مبتذل یا رایج در نظر گرفته می شد. [ ۵]
مدت ها قبل از این، ملاحظات فلسفی ورزش و بدن و فعالیت به عنوان زیرمجموعه ای از اصلاحات آموزشی در اواخر قرن نوزدهم مورد بحث قرار گرفت، زیرا پیوند بین تربیت بدنی و سلامت و تندرستی در بین محققان مورد توجه قرار گرفت. در بسیاری از مواقع، مزایای سلامتی و آموزشی فعالیت بدنی جزئی از زندگی عمومی بود. به طور ناخواسته، بسیاری از طرف داران تربیت بدنی غیر فیلسوف، مواضع فلسفی در غایت شناسی، دوگانه ذهن - بدن و متافیزیک را به عنوان بخشی از مدل عاملیت و شخصیت انسانی خود گرفتند. در زمینه ای وسیع تر، فلسفه سیاسی در پاسخ به مسائل اجتماعی و سیاسی روز، در ارتباط با وظیفه مدنی، شهروندی مسئولانه و دیگر ویژگی های سیاسی ورزش وارد صحنه شد. [ ۳] درحالی که بیش تر تمرکز بر کارهای انجام شده در غرب بوده است، فیلسوفان ورزش اهمیت کار انجام شده در شرق، به ویژه ژاپن را تصدیق می کنند. [ ۶]
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفدیدگاه فلسفی در مورد ورزش، روابط متافیزیکی ورزش با هنر و بازی، مسائل اخلاقی فضیلت و انصاف و به طور گسترده تر اجتماعی سیاسی را در بر می گیرد. [ ۱]
یونان باستان را زادگاه فلسفه باستان و ورزش های المپیکی می دانند. فلسفه های هلنیستی اهمیت زیادی بر عمل کرد ورزشی داشتند. با توجه به دیدگاه زمانه، مهارت ورزشی یک رهبر، نشان دهنده توانایی او در رهبری بود. [ ۴] ( بازی های فایاکس در ادیسه هومر ) ورزش یک تحقیق معرفتی تلقی می شد؛ فرآیندی روش شناختی که از طریق آن حقیقت عینی پتانسیل ورزشی یک فرد را با به فعلیت رساندن آن در رقابت های ورزشی می آموزیم. دو و میدانی معیار ارزش فردی به عنوان درمانی برای نابرابری اجتماعی تلقی می شد. ورزش حتی نوعی آموزش اخلاقی تلقی می شد. افلاطون از مشارکت زنان در ورزش برای غنی سازی اخلاقی آن ها یاد می کرد. ارسطو بر فعالیت بدنی به عنوان یک مسئولیت اخلاقی تأکید کرد. [ ۱]
ظهور مجدد علاقه به فلسفه ورزش توسط انتشار کتاب ورزش: یک تحقیق فلسفی ( ۱۹۶۹ ) فیلسوف ییل، پل وایس مشخص شد، که اولین متن کامل در فلسفه ورزش در نظر گرفته شد. وایس در این کتاب، کمبود کار در فلسفه ورزش را بازتابی از نخبه گرایی دانشگاهی توضیح می هد. به گفته وایس، ورزش همیشه یا مبتذل یا رایج در نظر گرفته می شد. [ ۵]
مدت ها قبل از این، ملاحظات فلسفی ورزش و بدن و فعالیت به عنوان زیرمجموعه ای از اصلاحات آموزشی در اواخر قرن نوزدهم مورد بحث قرار گرفت، زیرا پیوند بین تربیت بدنی و سلامت و تندرستی در بین محققان مورد توجه قرار گرفت. در بسیاری از مواقع، مزایای سلامتی و آموزشی فعالیت بدنی جزئی از زندگی عمومی بود. به طور ناخواسته، بسیاری از طرف داران تربیت بدنی غیر فیلسوف، مواضع فلسفی در غایت شناسی، دوگانه ذهن - بدن و متافیزیک را به عنوان بخشی از مدل عاملیت و شخصیت انسانی خود گرفتند. در زمینه ای وسیع تر، فلسفه سیاسی در پاسخ به مسائل اجتماعی و سیاسی روز، در ارتباط با وظیفه مدنی، شهروندی مسئولانه و دیگر ویژگی های سیاسی ورزش وارد صحنه شد. [ ۳] درحالی که بیش تر تمرکز بر کارهای انجام شده در غرب بوده است، فیلسوفان ورزش اهمیت کار انجام شده در شرق، به ویژه ژاپن را تصدیق می کنند. [ ۶]
wiki: فلسفه ورزش