فلسفه فمینیستی ( به انگلیسی: Feminist Philosophy ) ، رویکردی بر فلسفه از دیدگاه فمینیستی بوده و همچنین بکارگیری روش های فلسفی در موضوعات و پرسش های فمینیستی می باشد. فلسفه فمینیستی، متن و روش های فلسفی را برای کمک به جنبش های فمینیستی باز تعریف نموده و می کوشد تا نظریه های سنتی فلسفه را در یک چارچوب فمینیسمی نقد یا مجدداً ارزیابی نماید.
... [مشاهده متن کامل]
فلسفه فمینیستی با یک نگرانی مرکزی پیرامون جنسیت متحد شده است. این فلسفه همچنین معمولاً حاوی بعضی از اشکال تعهد نسبت به عدالت برای زنان است، به هر شکلی که باشد. جدا از این ویژگی های متحده کننده، فلسفه فمینیستی یک حوزه متنوع بوده و موضوعات مختلف از رویکردهای گوناگون را تحت پوشش خود قرار می دهد. فیلسوفان فمینستی، در سنت های فلسفه تحلیلی و قاره ای به عنوان فیلسوف یافت می گردند و در این سنت ها به هزاران دیدگاه مختلف از نقطه نظر موضوعات فلسفی می پردازند. فیلسوفان فمینستی، به عنوان فمینیست، می توانند متعلق به انواع مختلف مکاتب فمینیسمی باشند.
می توان سه کارکرد را برای فلسفه فمینیستی قائل شد:
• ترسیم بر روی خطوط روش شناسی ها و نظریات فلسفی جهت تشریح و نظریه پردازی پیرامون دغدغه ها و نگرش های فمینیستی. این می تواند شامل فراهم نمودن یک تحلیل فلسفی از مفاهیم مرتبط به هویت ( مانند نژاد، وضعیت اجتماعی - اقتصادی، جنسیت، گرایش جنسی، توانایی و دین ) و مفاهیم که در تئوری فمینیسم به صورت گسترده استفاده و نظریه پردازی می گردد باشد. فلسفه فمینیستی همچنین یک منبع مهم برای مناقشات مربوط به برابری جنسیتی بوده است.
• تحقیق روی تبعیض جنسیتی و رویکرد مرد مدارانه در سنت فلسفی. این مورد می تواند شامل نقد متون و تئوری هایی باشد که معمولاً به عنوان بخشی از قواعد کلی فلسفه دسته بندی شده اند، به ویژه با تمرکز روی دید آنها نسبت به زنان و تجربه زنان یا محروم کردن زنان از سنت فلسفی. یکی دیگر از گرایش های قابل توجه، کشف مجدد آثار بیشتر زنان فیلسوفی است که آثارشان تا کنون دیده نشده است.
• کمک به فلسفه با اتخاذ رویکردهای جدید نسبت به پرسش های موجود و پرسش های جدید و حوزه های تحقیقاتی، در روشنایی بررسی های نقادانه آنها از سنت فلسفی و انعکاس نگرانیشان نسبت به مبحث جنسیت.
فلسفه فمینیستی قبل از قرن بیستم میلادی وجود داشت اما بعد از گفتمان موج دوم فمینیسم در دهه های ۱۹۶۰ و ۱۹۷۰ میلادی با این عنوان شناخته شد. یکی از پروژه های مهم فلسفه فمینیستی شامل تنوع دادن به تجارب زنان از گروه های جنسیتی مختلف و صنف های اجتماعی - اقتصادی مختلف و همچنین زنانِ سراسر جهان بوده است.
... [مشاهده متن کامل]
فلسفه فمینیستی با یک نگرانی مرکزی پیرامون جنسیت متحد شده است. این فلسفه همچنین معمولاً حاوی بعضی از اشکال تعهد نسبت به عدالت برای زنان است، به هر شکلی که باشد. جدا از این ویژگی های متحده کننده، فلسفه فمینیستی یک حوزه متنوع بوده و موضوعات مختلف از رویکردهای گوناگون را تحت پوشش خود قرار می دهد. فیلسوفان فمینستی، در سنت های فلسفه تحلیلی و قاره ای به عنوان فیلسوف یافت می گردند و در این سنت ها به هزاران دیدگاه مختلف از نقطه نظر موضوعات فلسفی می پردازند. فیلسوفان فمینستی، به عنوان فمینیست، می توانند متعلق به انواع مختلف مکاتب فمینیسمی باشند.
می توان سه کارکرد را برای فلسفه فمینیستی قائل شد:
• ترسیم بر روی خطوط روش شناسی ها و نظریات فلسفی جهت تشریح و نظریه پردازی پیرامون دغدغه ها و نگرش های فمینیستی. این می تواند شامل فراهم نمودن یک تحلیل فلسفی از مفاهیم مرتبط به هویت ( مانند نژاد، وضعیت اجتماعی - اقتصادی، جنسیت، گرایش جنسی، توانایی و دین ) و مفاهیم که در تئوری فمینیسم به صورت گسترده استفاده و نظریه پردازی می گردد باشد. فلسفه فمینیستی همچنین یک منبع مهم برای مناقشات مربوط به برابری جنسیتی بوده است.
• تحقیق روی تبعیض جنسیتی و رویکرد مرد مدارانه در سنت فلسفی. این مورد می تواند شامل نقد متون و تئوری هایی باشد که معمولاً به عنوان بخشی از قواعد کلی فلسفه دسته بندی شده اند، به ویژه با تمرکز روی دید آنها نسبت به زنان و تجربه زنان یا محروم کردن زنان از سنت فلسفی. یکی دیگر از گرایش های قابل توجه، کشف مجدد آثار بیشتر زنان فیلسوفی است که آثارشان تا کنون دیده نشده است.
• کمک به فلسفه با اتخاذ رویکردهای جدید نسبت به پرسش های موجود و پرسش های جدید و حوزه های تحقیقاتی، در روشنایی بررسی های نقادانه آنها از سنت فلسفی و انعکاس نگرانیشان نسبت به مبحث جنسیت.
فلسفه فمینیستی قبل از قرن بیستم میلادی وجود داشت اما بعد از گفتمان موج دوم فمینیسم در دهه های ۱۹۶۰ و ۱۹۷۰ میلادی با این عنوان شناخته شد. یکی از پروژه های مهم فلسفه فمینیستی شامل تنوع دادن به تجارب زنان از گروه های جنسیتی مختلف و صنف های اجتماعی - اقتصادی مختلف و همچنین زنانِ سراسر جهان بوده است.
