فلزیاب

/felezyAb/

معنی انگلیسی:
magnetometer, metal detector

فرهنگ معین

( ~ . ) [ ع - فا. ] (اِ. ) دستگاه ردیاب و آشکار کنندة وجود فلز در زیر خاک یا داخل یک محموله .

دانشنامه آزاد فارسی

فلزیاب (metal detector)
ابزاری الکترونیکی برای پی بردن به وجود فلز، معمولاً در زیرزمین. فلزیاب ها صورت پیشرفتۀ مین یابهای زمان جنگ اند. در رأس فلزیاب، سیم پیچی قرار دارد که جزئی از مداری الکترونیکی است. فلز موجب می شود فرکانس سیگنال در مدار تغییر کند و صدایی به وجود آید که کاربر آن را با گوشی می شنود . باستان شناسان برای پژوهش در مناطقی که اشیای فلزی در آن ها مدفون شده است، گاهی از فلزیاب استفاده می کنند؛ اما کاربرد بی ضابطۀ آن ها از جانب قاچاقچیان عتیقه موجب شده است که استفاده از آن ها در کاوشگاه های باستان شناختی برخی از کشورها ممنوع شود.

پیشنهاد کاربران

بپرس