فلخمان. [ ف َ ل َ] ( اِ ) فلخم. فلاخن. ( فرهنگ فارسی معین ). فلاخن است که آلت سنگ اندازی باشد. ( برهان ). رجوع به فلخم شود.
فرهنگ فارسی
( اسم ) آلت سنگ اندازی که از رسن دوتاه ( پشمی یا ابریشمی ) سازند و بدان سنگ اندازند . توضیح بعض استادان فلاخن را با من و گلشن قافیه کرده اند ازینرو بعضی فلاخن بضم خای معجمه - که مشهور است - خطا دانسته اند .
