فلج کامل

فلج کامل یا پارالیز یا پلژی نوعی از فلج است که در این حالت، انسان کنترل ارادی عضلات خود را از دست می دهد.
فلج می تواند توام با انقباض عضلانی ( سفتی ) یا شلی عضلات باشد. می تواند یک یا چندین عضله را درگیر سازد.
تقسیم بندی فلج مغزی بر اساس تعداد اندامها بدین گونه است:
• فلج چهاراندام ( کوادری پلژی ) : هر چهار اندام بدن درگیر است.
• فلج دواندام ( دی پلژی ) : هر چهار اندام بدن درگیر است اما درگیری پاها ( اندام تحتانی ) شدید از دست هاست.
• فلج نیم اندام ( همی پلژی ) : یک طرف بدن درگیر است معمولاً دست بیشتر از پا درگیر است.
• فلج سه اندام ( تری پلژی ) : سه اندام بدن درگیر است معمولاً دو دست و یک پا.
• فلج تک اندام ( مونوپلژی ) : فقط یک عضو بدن درگیر است معمولاً یک دست.
یکی از شایعترین دلایل فلج اندام آسیب نخاعی بر اثر عوامل مختلف مانند تروما، تومور و فشار خارجی مانند فتق دیسک است. در این حالت بسته به محل آسیب ما علائم متفاوتی را در بیمار می بینیم
• کوادری پلژی  : مربوط به فلج کامل چهار اندام یا دو اندام می شود:
• اگر ضایعه در سطح مهره های C۱ - C۵ باشد، آن را کوادری پلژی در سطح بالا گویند.
• اگر ضایعه در سطح مهره های C۶ - T۱ باشد، آن را کوادری پلژی در سطح پایین گویند.
• پاراپلژی  : مربوط به فلج جزئی بعضی از اندام ها می شود
• اگر ضایعه در سطح مهره های T۲ - T۵ باشد، آن را پاراپلژی در سطح بالا گویند.
• اگر ضایعه در سطح مهره های T۶ - T۱۲ باشد، آن را پاراپلژی در سطح میانی گویند.
• اگر ضایعه در سطح مهره های L۱ - L۵ باشد، آن را پاراپلژی در سطح تحتانی ( پایین ) گویند.
بیمارانی که بر اثر جراحت های شدید نخاعی فلج شده بودند، به واسطه یک موفقیت پزشکی شگفت آور، توانستند پاهای خودرا حرکت دهند. [ ۱]