( فلتة ) فلتة. [ ف َ ت َ ] ( ع اِ ) کار ناگاه و بی اندیشه. ( منتهی الارب ): خرج الرجل فلتةً؛ یعنی بغتةً. ( از اقرب الموارد ). || آخرین شب از هر ماه. || آخرین روز که سپس از وی ماه حرام باشد. ( منتهی الارب ) ( از اقرب الموارد ).
