فلت

لغت نامه دهخدا

فلت.[ ف َ ل َ ] ( ع اِمص ) رهایی. ( منتهی الارب ). || ( مص ) رها کردن و خلاص دادن. ( از اقرب الموارد ).

فلت. [ ف ُل ْ ل َ / ف ُ ل َ ] ( ع ص ) فرس فلت ؛ اسب تیزرو. ( منتهی الارب ) ( از اقرب الموارد ).

فلة. [ ف ُ ل َ ] ( ع اِ ) مؤنث فلان. ( منتهی الارب ) ( اقرب الموارد ).

فرس فلت : اسب تیزرو

فَلَتَ ( عربی ) :پرت شد، پرواز شد، پریدن . . .
إفلات = Flight
به کلمات عربی در E رجوع کنید.

FLAT