فَلاطوری، عبدالجواد (اصفهان ۱۳۰۴ـ۱۳۷۵ش)
فَلاطوری، عبدالجواد
پژوهشگر ایرانی کلام و فلسفۀ اسلامی، مروّج و شارح فلسفه و کلام اسلامی به زبان آلمانی. ضمن تحصیل در دبیرستان به کسب علوم مربوط به زبان و ادبیات عرب و معارف اسلامی پرداخت و از محضر علمای شهرهای اصفهان، تهران و مشهد بهره برد و بدون تقاضای شخصی از شیخ محمدرضا کلباسی، به اخذ اجازۀ روایت و گواهی اجتهاد نایل آمد. سپس رشتۀ معقول دانشکدۀ الهیات را به پایان رساند. در ۱۳۳۳ش، پس از پانزده سال تحصیل علوم قدیم، برای ادامۀ تحصیل در رشتۀ فلسفه و علوم انسانی به آلمان رفت و در رشته های فلسفه، روان شناسی و دین پژوهی تطبیقی و مذاهب، دانشنامۀ دکتری و با گذراندن رساله ای گواهی نامۀ استادی گرفت و در دانشگاه کلن به تدریس پرداخت و ضمناً با همکاران خود «آکادمی علمی اسلامی» را به منظور تحقیق و تدوین و عرضۀ اسلام به زبان فکری اروپا در شهر کلن تأسیس کرد و مسئولیت آن را تا دو سال قبل از مرگ، که به دانشگاه هامبورگ انتقال یافت، به عهده داشت. مقالاتی از او به چاپ رسیده است. او در بهسازی و مستندسازی کتاب های درسی، به ویژه دینی، مسلمانان آلمان و آلمانی زبان، تلاش عظیمی به خرج داد و توفیق شایانی یافت. با ترجمۀ کتاب تاریخ ایران در قرون نخستین اسلامی (۱۳۴۹ش) اثر برتولد اشپولر برندۀ جایزۀ بهترین کتاب سال شد. از دیگر آثارش: جانشینان محکوم؛ تعلیقه بر شرح منظومۀ حکمت سبزواری (۱۳۶۷ش).
فَلاطوری، عبدالجواد
پژوهشگر ایرانی کلام و فلسفۀ اسلامی، مروّج و شارح فلسفه و کلام اسلامی به زبان آلمانی. ضمن تحصیل در دبیرستان به کسب علوم مربوط به زبان و ادبیات عرب و معارف اسلامی پرداخت و از محضر علمای شهرهای اصفهان، تهران و مشهد بهره برد و بدون تقاضای شخصی از شیخ محمدرضا کلباسی، به اخذ اجازۀ روایت و گواهی اجتهاد نایل آمد. سپس رشتۀ معقول دانشکدۀ الهیات را به پایان رساند. در ۱۳۳۳ش، پس از پانزده سال تحصیل علوم قدیم، برای ادامۀ تحصیل در رشتۀ فلسفه و علوم انسانی به آلمان رفت و در رشته های فلسفه، روان شناسی و دین پژوهی تطبیقی و مذاهب، دانشنامۀ دکتری و با گذراندن رساله ای گواهی نامۀ استادی گرفت و در دانشگاه کلن به تدریس پرداخت و ضمناً با همکاران خود «آکادمی علمی اسلامی» را به منظور تحقیق و تدوین و عرضۀ اسلام به زبان فکری اروپا در شهر کلن تأسیس کرد و مسئولیت آن را تا دو سال قبل از مرگ، که به دانشگاه هامبورگ انتقال یافت، به عهده داشت. مقالاتی از او به چاپ رسیده است. او در بهسازی و مستندسازی کتاب های درسی، به ویژه دینی، مسلمانان آلمان و آلمانی زبان، تلاش عظیمی به خرج داد و توفیق شایانی یافت. با ترجمۀ کتاب تاریخ ایران در قرون نخستین اسلامی (۱۳۴۹ش) اثر برتولد اشپولر برندۀ جایزۀ بهترین کتاب سال شد. از دیگر آثارش: جانشینان محکوم؛ تعلیقه بر شرح منظومۀ حکمت سبزواری (۱۳۶۷ش).