فلاش

فلاش یا دِرَخش[ ۱] ( به انگلیسی: Flash ) وسیله ای است جهت نورپردازی صحنه های تاریک و کم نور و نقاطی که از شرایط نوری نامطلوبی برخوردارند. [ ۲] فلاش یک منبع نور کوچک قابل حمل است که می تواند نوری قوی برای یک چندم ثانیه از خود بیرون دهد. فلاش توسط آرتور تی فیشر مخترع آلمانی اختراع شده است. فلاش ها معمولاً از طریق باتری یک بار مصرف یا قابل شارژ تغذیه می شوند ولی بعضی از آنها را می توان از طریق یک آداپتور به برق شهر نیز وصل نمود. [ ۳]
فلاش ها در حالت کلی، دو نوع کاربر دارند؛ یک کاربرد آن افزایش نور محیط در زمانی که نور اصلی برای عکاسی کافی نیست یا شرایط عکاسی را سخت می کند، است و کاربرد دیگر آن، اصلاح نور محیط در زمانی که نور اصلی کافی است، ولی ترکیب خوبی به وجود نمی آورد است. [ ۴]
سه نوع تکنولوژی مختلف، جهت طراحی و ساخت فلاش وجود دارد که شامل موارد زیر است:
ساده ترین نوع فلاش، معروف به فلاش دستی است که همهٔ کارها را عکاس انجام می دهد. با این نوع فلاش شما نمی توانید قدرت نوردهی فلاش را کم یا زیاد کنید و فلاش برای همهٔ عکس ها و سوژه ها در هر شرایطی، یک نور ثابت را پخش می کند.
فلاش خودکار یا اتوماتیک دارای سنسور یا گیرنده ای است که می تواند نور صحنه را اندازه گیری کند و در شزایط مختلف، نور مختلفی را پخش می کند.
TTL مخفف سه کلمهٔ Through The Lens به معنی «از میان لنز» است. این نوع فلاش، از طریق نورسنج دوربین، نوری که به درون دوربین می آید را اندازه می گیرد و از طریق میکروپروسسوری که درون خود دارد، بعد از زدن شاتر، مقدار نور لازم را به طرف سوژه می فرستد و صحنه را به اندازهٔ کافی روشن می کند.