فلاء

لغت نامه دهخدا

فلاء. [ ف َ ] ( ع مص ) باز کردن کودک را از شیر یا جدا نمودن آن را و دور داشتن. || بر کسی زدن شمشیر را. || سفر کردن. || عاقل گردیدن بعد از نادانی. ( منتهی الارب ).

پیشنهاد کاربران

بپرس