فقیه سبزواری میرزا موسی

[ویکی نور] میرزا موسی فقیه سبزواری (1262- 1336ق)، فقیه، مدرس، از علمای برجسته قرن سیزدهم سبزوار، پدر آیت الله حاج میرزا حسین فقیه سبزواری و آیت الله حاج میرزا مهدی فقاهتی (1362 – 1305 ه. ق) و از شاگردان مبرّز آیت الله میرزا حسن شیرازی (1312 – 1230ق)؛ و نخستین مدرّس و مجتهدی است که کتاب کفایة الاصول مرحوم آخوند خراسانی را در حوزه علمیه سبزوار، معرفی؛ و خود شروع به تدریس کرد.
آیت الله میرزا موسی فقیه سبزواری معروف به میرزا موسی حسینی سبزواری، میرزا موسی مجتهد سبزواری و میرزا موسی سبزواری فرزند میرزا محمدعلی در سال 1262 قمری برابر با 1224 شمسی، در روستای ایزی در 6 کیلومتری سبزوار متولد گردید.
شاه سلطان حسین صفوی، هنگام عزیمت به مشهد، در حضرت عبدالعظیم، با دونفر از سادات عالم، به نام های میرزا محمد و میرزا عبدالحسین آشنا شد و آن دو را همراه خود آورد. میرزا عبدالحسین به درخواست مردم در سبزوار ماند. وی جد پنجم میرزا موسی است. نسبت میرزا موسی با بیست و نه واسطه، به شاهزاده حسین اصغر یکی از فرزندان حضرت سجاد علیه السلام منتهی می شود.
میرزا موسی، در 14 سالگی، به سال 1238 هجری شمسی، با کسب اجازه از محضر پدر بزرگوار خود میرزا محمدعلی که از دهقانان و سادات با فضیلت بوده، عازم سبزوار شده و در مدرسه فخریّه، معروف به مدرسه مبارکه کهنه، درحجره ای که مرحوم شیخ طبرسی صاحب تفسیر مجمع البیان درس می خوانده، ساکن می شود و در طول 4 سال، به مراتبی بالا نائل می شود.
در سال 1280 قمری (1242ش) در سن 18 سالگی از سبزوار حرکت و به مشهد وارد می شود. پس از ورود به مشهد، به مدرسه عباسقلی خان که در خیابان سفلی مشهد واقع است، وارد و مشغول تحصیل می شود.
با استعداد عجیب و فوق العاده خود، در طول 18 سال تحصیل علوم مختلف رایج زمان، مورد توجه و عنایات اساتید خود در حوزه علمیه مشهد قرار می گیرد، اما به امر پدر، به سال 1298 قمری (1259ش) مشهد را ترک و به وطن و زادگاه خود باز می گردد.