فقیه سبزواری

[ویکی اهل البیت] این صفحه مدخلی از اثر آفرینان است
عالم دینی و فقیه. در سامرا به دنیا آمد و در خانواده ای اهل علم پرورش یافت. در 1318 ق به همراه پدرش به نجف رهسپار شد و مدت چهار سال در آنجا، تحت نظر پدرش مقدمات و ادبیات را خواند و در 1322 ق به همراه پدر به سبزوار رفت و چهار سال در آنجا به تحصیل پرداخت.
در هفده سالگی با اجازه و امر پدر به مشهد رفت و از محضر ادیب بزرگ نیشابوری و شیخ حسن برسی و سید محمدباقر مدرس استفاده نمود. پس از چندی به خواست پدرش به سبزوار بازگشت و ضمن استفاده از درس خارج پدر و بهره گیری از افتخار الحکماء در زمینه ی معقول، خود به تدریس سطوح پرداخت.
در 1337 ق پس از درگذشت پدر به نجف مهاجرت نمود و دو سال از محضر آیت الله میرزا محمدتقی شیرازی و آیت الله شریعت اصفهانی و آیت الله سید محمد فیروزآبادی و آیت الله میرزا حسین نایینی و آیت الله آقا ضیاءالدین عراقی و آیت الله اصفهانی استفاده نمود و به مدارج عالی فقه و اجتهاد رسید و با دریافت اجازات اجتهاد مطلق از اساتیدش، در 1347 ق به ایران بازگشت و در مشهد مقیم شد و به تدریس خارج فقه و اصول و امامت جماعت در جامع گوهرشاد پرداخت.
او در مشهد درگذشت و در مقبره ی باغ رضوان به خاک سپرده شد. از آثار خیرش: بنای کوی طلاب؛ مدرسه ی محمدیه؛ تکیه سیدها؛ گورستان و غسالخانه و دیگر آثار خیر او در کتاب «خاطرات زندگانی» وی با شرح آثار آمده است.