فقهه

لغت نامه دهخدا

( فقهة ) فقهة. [ ف َ ق ِ هََ ] ( ع ص ) زن دانا و زیرک و دانای علم دین. ( منتهی الارب ). فقیهة. ( اقرب الموارد ). رجوع به فَقِه و فقیه شود.

فرهنگ فارسی

زن دانا و زیرک و دانای علم دین . فقیهه .

پیشنهاد کاربران

بپرس