فقاقیع

لغت نامه دهخدا

فقاقیع. [ف َ ] ( ع اِ ) غوره های آب و شراب. ( منتهی الارب ). واحدآن فقاعة و آن نفاخات آب است. ( از اقرب الموارد ).

پیشنهاد کاربران

بپرس