فقاقه

لغت نامه دهخدا

( فقاقة ) فقاقة. [ ف َ ق َ ] ( ع اِ ) نوعی از مرغان. فقاق. ( منتهی الارب ). ج ، فقاق ، فقاقات ، فقائق. ( اقرب الموارد ). || ( ص ) مرد گول. ( منتهی الارب ). مرد گول بیهوده گوی. ( از اقرب الموارد ).

فرهنگ فارسی

نوعی از مرغان . یا مرد گول

پیشنهاد کاربران

بپرس