فقاره

لغت نامه دهخدا

( فقارة ) فقارة. [ ف َ رَ ] ( ع اِ ) استخوان پشت. ( منتهی الارب ) ( از اقرب الموارد ). ج ، فقار. ( منتهی الارب ).

فرهنگ معین

(فَ ر ِ ) [ ع . فقارة ] (اِ. ) مهرة پشت .

پیشنهاد کاربران

بپرس