فقاءه

لغت نامه دهخدا

( فقاءة ) فقاءة. [ ف ُ ءَ / ف ُ ق َ ءَ ] ( ع اِ ) پوست. ( منتهی الارب ). فاقئاء. ( اقرب الموارد ).

پیشنهاد کاربران

بپرس