فغپور
لغت نامه دهخدا
فرهنگ فارسی
پیشنهاد کاربران
منبع. عکس فرهنگ پاشنگ
واژه ی فغپور از ریشه ی دو واژه ی فغ و پور فارسی هست
فغ. [ ف َ ] ( اِ ) بغ. از سغدی فَغ فُغ به معنی بت است. ( از حاشیه برهان چ معین ) . به لغت فرغانه و ماوراءالنهر به معنی بت باشد که عربان صنم خوانند. || معشوق. یار. دوست. مصاحب. ( از برهان ) . || به کنایت زیبایان را گویند :
... [مشاهده متن کامل]
ز سیمین فغی من چو زرین کناغ
ز تابان مهی من چو سوزان چراغ
منبع. لغت نامه دهخدا
واژه ی فغپور از ریشه ی دو واژه ی فغ و پور فارسی هست
فغ. [ ف َ ] ( اِ ) بغ. از سغدی فَغ فُغ به معنی بت است. ( از حاشیه برهان چ معین ) . به لغت فرغانه و ماوراءالنهر به معنی بت باشد که عربان صنم خوانند. || معشوق. یار. دوست. مصاحب. ( از برهان ) . || به کنایت زیبایان را گویند :
... [مشاهده متن کامل]
ز سیمین فغی من چو زرین کناغ
ز تابان مهی من چو سوزان چراغ
منبع. لغت نامه دهخدا
