فغنشور. [ ف ُ غ َ ] ( اِخ ) نام شهری است از ملک چین و مردم آنجا بغایت خوب صورت و صاحب حسن می شوند و جمیع بتان و بتگران در آن شهر میباشند. ( برهان ). جای بتان و بتگران. ( حاشیه فرهنگ اسدی نسخه نخجوانی ) : بیاسود و از رنجگی دور شد وز آنجا بشهر فغنشور شد.
اسدی.
فرهنگ فارسی
گفته اند شهری است در چین که مردم آن بزیبایی شهرت داشتند : [ بیاسود از رنج کی ( و از رنجگی دهخدا ) دور شد وز آنجا بشهر فغنشور شد . ] ( اسدی . لفا . اق. ۱۶۵ )
