فغان داران

لغت نامه دهخدا

فغان داران. [ ف َ ] ( نف مرکب ، ق مرکب ) فریادکنان. در حال فغان داشتن. در حال ناله و زاری. زاری کنان :
چو شیرین دیدشان زار و خروشان
بسوک شه فغانداران و جوشان.
نظامی.
رجوع به فغان داشتن شود.

فرهنگ فارسی

فریاد کنان . در حال فغان داشتن .

پیشنهاد کاربران

بپرس