فغان براوردن

لغت نامه دهخدا

( فغان برآوردن ) فغان برآوردن. [ ف َ ب َ وَ دَ ] ( مص مرکب ) فریاد کسی را بلند کردن :
خاقانی این سخن گفت اورا زبان فروبست
تا ناگهی نباید کز تو فغان برآرد.
خاقانی.
|| فریاد زدن. ناله کردن.فریاد برآوردن :
مرغان چمن فغان برآرند
گر فرقت نوبهار گویم.
سعدی.

پیشنهاد کاربران

بپرس