( فغان برآمدن ) فغان برآمدن. [ ف َ ب َ م َدَ ] ( مص مرکب ) بلند شدن فریاد و ناله : با این جفا که اکنون با عاشقان نمودی روزی نگفت یک کس کز یک فغان برآمد.خاقانی.
