فعیینا

[ویکی الکتاب] ریشه کلمه:
عیی (۲ بار)
ف (۲۹۹۹ بار)

عجز. راغب گوید: اعیاء عجزی است که از راه رفتن به بدن عارض می‏شود و عیّ عجز از مباشرت کار و کلام است . آیا به خلقت اولی عاجز بوده‏ایم (تا به خلقت ثانوی عاجز باشیم؟) نه بلکه آنها از خلقت جدید در شک‏اند. . به قرینه «بِقادِرٍ» روشن می‏شود که مراد از «یَعْیَ» عجز و ناتوانی است.