او می تواند شطرنج بازی کند. She cans play chess
مسعود ممکن است سر وقت به آنجا برسدMasoud mightn't get there in time
فعل های کمکی وجهی، [ En ۱] فعل های ویژه ای هستند که نسبت به فعل های کمکی اصلی، [ En ۲] کارکردی بی قاعده و نامنظم دارند. [ ۱] این گروه از فعل ها «s سوم شخص مفرد» نمی گیرند ( A ) و برای منفی شدن، بدون نیاز به do و does کافی است با پسوند not جمع شوند. ( B ) بسیاری از آن ها حالت گذشته و آینده ندارند ( C ) و با جابه جایی با فاعل حالت پرسشی به وجود می آورند. ( D ) فعل های وجهی قبل از مصدر[ En ۳] بدون to ( فعل اصلی ) در جمله خبری جای می گیرند و بدون فعل اصلی کارکردی ندارند. ( E ) [ ۲] [ ۳] [ ۴] [ ۵] [ ۶] دو فعل وجهی را هرگز با یکدیگر پیش از یک فعل اصلی به کار نمی برند. ( F ) [ ۷]
این دسته از فعل ها با دیگر فعل هایی که با آن ها متفاوت هستند ( فعل های اصلی ) همراه شده و برای بیان توانایی ها، اجبارها، ممکن ها، غیرممکن ها، مجوزها، تقاضاها، پیشنهادها، توصیه ها، تعارف ها، پندها، پیش بینی ها، الزامات، حدس ها، احتمالات و نظایر آن استفاده می شوند. فعل های وجهی با توجه به صرف فعل و در زمان های مختلف دستور زبانی، املایی ثابت دارند و تغییرناپذیر هستند. این فعل ها وجوه وصفی حال و گذشته[ En ۴] ندارند و فاقد مصدر هستند. فعل های کمکی وجهی بر خلاف فعل های کمکی اصلی[ En ۵] برای سؤالی شدن نیازی به do و does ندارند. [ ۸] [ ۹] [ ۱۰]
فعل های وجهی به شکل تک واژه هستند و فقط یک شکل دارند. [ ۱۱] آن ها بر وضع، حالت، روش یا سبکی از عملکرد یک فعل اصلی دلالت می کنند. آن ها اطلاعاتی دربارهٔ فعل اصلی که با آن همراه می شوند، ارائه می دهند. کارکردها و کاربردهای بسیار متنوع ارتباطی از دیگر خصوصیات این دسته از فعل ها می باشد. [ ۱] [ ۲] زبان آموزان اغلب در مواجهه با فعل های وجهی از دو جنبه معنایی و کاربردی و همچنین دستور زبان دچار مشکل می شوند. [ ۱۲]
به وسیله فعل های وجهی کمکی می توانیم میزان اطمینان و احساس مان را به آینده بیان کنیم. [ ۱۳] در زبان انگلیسی برای بیان پیش گویی و پیش بینی از فعل های وجهی shall , would , will و فعل عبارتی وجهی be going to استفاده می شود. [ ۱۴]
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفمسعود ممکن است سر وقت به آنجا برسدMasoud mightn't get there in time
فعل های کمکی وجهی، [ En ۱] فعل های ویژه ای هستند که نسبت به فعل های کمکی اصلی، [ En ۲] کارکردی بی قاعده و نامنظم دارند. [ ۱] این گروه از فعل ها «s سوم شخص مفرد» نمی گیرند ( A ) و برای منفی شدن، بدون نیاز به do و does کافی است با پسوند not جمع شوند. ( B ) بسیاری از آن ها حالت گذشته و آینده ندارند ( C ) و با جابه جایی با فاعل حالت پرسشی به وجود می آورند. ( D ) فعل های وجهی قبل از مصدر[ En ۳] بدون to ( فعل اصلی ) در جمله خبری جای می گیرند و بدون فعل اصلی کارکردی ندارند. ( E ) [ ۲] [ ۳] [ ۴] [ ۵] [ ۶] دو فعل وجهی را هرگز با یکدیگر پیش از یک فعل اصلی به کار نمی برند. ( F ) [ ۷]
این دسته از فعل ها با دیگر فعل هایی که با آن ها متفاوت هستند ( فعل های اصلی ) همراه شده و برای بیان توانایی ها، اجبارها، ممکن ها، غیرممکن ها، مجوزها، تقاضاها، پیشنهادها، توصیه ها، تعارف ها، پندها، پیش بینی ها، الزامات، حدس ها، احتمالات و نظایر آن استفاده می شوند. فعل های وجهی با توجه به صرف فعل و در زمان های مختلف دستور زبانی، املایی ثابت دارند و تغییرناپذیر هستند. این فعل ها وجوه وصفی حال و گذشته[ En ۴] ندارند و فاقد مصدر هستند. فعل های کمکی وجهی بر خلاف فعل های کمکی اصلی[ En ۵] برای سؤالی شدن نیازی به do و does ندارند. [ ۸] [ ۹] [ ۱۰]
فعل های وجهی به شکل تک واژه هستند و فقط یک شکل دارند. [ ۱۱] آن ها بر وضع، حالت، روش یا سبکی از عملکرد یک فعل اصلی دلالت می کنند. آن ها اطلاعاتی دربارهٔ فعل اصلی که با آن همراه می شوند، ارائه می دهند. کارکردها و کاربردهای بسیار متنوع ارتباطی از دیگر خصوصیات این دسته از فعل ها می باشد. [ ۱] [ ۲] زبان آموزان اغلب در مواجهه با فعل های وجهی از دو جنبه معنایی و کاربردی و همچنین دستور زبان دچار مشکل می شوند. [ ۱۲]
به وسیله فعل های وجهی کمکی می توانیم میزان اطمینان و احساس مان را به آینده بیان کنیم. [ ۱۳] در زبان انگلیسی برای بیان پیش گویی و پیش بینی از فعل های وجهی shall , would , will و فعل عبارتی وجهی be going to استفاده می شود. [ ۱۴]
