فعل ناقص. [ ف ِ ل ِ ق ِ ] ( ترکیب وصفی ، اِ مرکب ) ( اصطلاح نحو عربی ) در زبان عرب ،افعالی است که همه صیغه های آن در زمانهای مختلف صرف نمیشود. ( یادداشت مؤلف ). فعل ناقص را ناقص از آن گویند که معنی آن بدون خبر فایده تام نمی بخشد بخلاف سایر افعال ، چنانکه اگر گفته شود: «کان زیدٌ»، به معنی کان فایده تام نبخشد تا وقتی «قایماً» مذکور نگردد. ( از غیاث ). فعل ناقص محتاج به اسم و خبر است. در مثال غیاث اللغات کان فعل ناقص است ، زید اسم فعل ناقص ، قائماً خبر آن است. افعال ناقصه عربی عبارتند از:کان ، صار، اصبح ، امسی ، بات ، اضحی ، غدا، راح ، ظل ، آض ، عاد، مازال ، ماانفک ، مافتی ، مابرح ، مادام و لیس.
فرهنگ فارسی
در زبان عرب افعالی است که همه صیغه های آن در زمان های مختلف صرف نمی شود .
