فعل تعجب. [ ف ِ ل ِ ت َع َج ْ ج ُ ] ( ترکیب اضافی ، اِ مرکب ) ( اصطلاح دستور ) نزد نحویان ، چیزی است که برای نشان دادن تعجب وضع شده باشد و در زبان عرب برای آن دو وزن صرفی وجود دارد: یکی ما اَفعَل و دیگر اَفعِل به مانند این جمله ها: الدنیا... مااکدر صافیها و مااخیب راجیَها.... یا احسن به ؛ ( چه خوب است او یا به او به چشم نیکی بنگر ).
فرهنگ فارسی
نزد نحویان چیزی است که برای نشان دادن تعجب وضع شده باشد و در زبان عرب برای آن دو وزن صرفی وجود دارد : یکی ما افعل و دیگر افعل به .
