فعل اسنادی
فرهنگستان زبان و ادب
پیشنهاد کاربران
فعل اسنادی یا کارواژه پیوندی ، کارواژه ای است که یک چگونگی را به نهاد پیوند میدهد. از کارواژه های پیوندی میتوان کارواژه های �است_بود_شد_گشت_گردید� و همه گونه های گذشته و کنون و آینده آنها را نام برد. نهاد فرازه همان فاعل است که یک ویژگی از آن فزون تر دارد و آن هم پذیرش نقش مسندالیه ی میباشد.
... [مشاهده متن کامل]
نمونه: هوا گرم است: گرم بودن یک چگونگیست که به هوا که نهاد فرازه است بدست کارواژه پیوندی، پیوند خورده است.
... [مشاهده متن کامل]
نمونه: هوا گرم است: گرم بودن یک چگونگیست که به هوا که نهاد فرازه است بدست کارواژه پیوندی، پیوند خورده است.
هادی فرزانه
افعال اسنادی ، مجموعه ای از فعل ها هستند ( است ، بود ، شد ، گشت ، گردید ، … ) که یک وضعیت یا یک موقیت را اعلام می کنند . بدین منظور : بیان واقعیت های موجود / جمله وجه خبری دارد / خبری اعلام می شود / وضعیتی بیان می شود
... [مشاهده متن کامل]
هوا سرد است . هوا سرد شد . زمین گلگون گشت . همه چیز آنجا بود ، …
فعل اسنادی بر بیان عمل یا واقعیتی دلالت دارد که موجود است یا اتفاق افتاده است.
مسند و مسند الیه در جمله با فعل اسنادی تعریف می شوند. اول باید مشخص کرد که فعل جمله که دلالت بر انجام کاری دارد ، اسنادی است بعد به دنبال مسند و مسند الیه می گردیم.
"" متن زیر برگرفته از سایت فرا درس می باشد""
�مُسنَد� در لغت به معنی �اِسناد داده شده� و �نسبت داده شده� است. همچنین، �مُسنَدٌ اِلَیه� به معنی �اِسناد داده شده به او� است. بنابراین، می توان چنین گفت که �مسند� را با کمک �فعل اسنادی� به �مسند الیه� نسبت می دهیم.
تعریف رسمی مسند چنین است: �مسند کلمه یا گروهی از کلمات ( اسم، ویژگی، صفت، حالت یا تعلق ) را به نهاد یا همان مسند الیه نسبت می دهد. � همچنین، برای مسند الیه چنین تعریفی داریم: �مسند الیه کلمه ای است که به آن صفت
یا حالتی نسبت داده می شود. � در واقع ساختار جمله مسندی این گونه است:
مسند الیه مسند فعل اسنادی
در زبان انگلیسی نیز در هنگام ساخت زمان حال ساده ( یکی از صورت ها / بیان واقعیت و حقیقت ) از حالت اسنادی افعال استفاده می شود
” He is a father. ” به معنی “او یک پدر است. ”
" The ground is cold" ، " زمین سرد است "
افعال اسنادی ، مجموعه ای از فعل ها هستند ( است ، بود ، شد ، گشت ، گردید ، … ) که یک وضعیت یا یک موقیت را اعلام می کنند . بدین منظور : بیان واقعیت های موجود / جمله وجه خبری دارد / خبری اعلام می شود / وضعیتی بیان می شود
... [مشاهده متن کامل]
هوا سرد است . هوا سرد شد . زمین گلگون گشت . همه چیز آنجا بود ، …
فعل اسنادی بر بیان عمل یا واقعیتی دلالت دارد که موجود است یا اتفاق افتاده است.
مسند و مسند الیه در جمله با فعل اسنادی تعریف می شوند. اول باید مشخص کرد که فعل جمله که دلالت بر انجام کاری دارد ، اسنادی است بعد به دنبال مسند و مسند الیه می گردیم.
"" متن زیر برگرفته از سایت فرا درس می باشد""
�مُسنَد� در لغت به معنی �اِسناد داده شده� و �نسبت داده شده� است. همچنین، �مُسنَدٌ اِلَیه� به معنی �اِسناد داده شده به او� است. بنابراین، می توان چنین گفت که �مسند� را با کمک �فعل اسنادی� به �مسند الیه� نسبت می دهیم.
تعریف رسمی مسند چنین است: �مسند کلمه یا گروهی از کلمات ( اسم، ویژگی، صفت، حالت یا تعلق ) را به نهاد یا همان مسند الیه نسبت می دهد. � همچنین، برای مسند الیه چنین تعریفی داریم: �مسند الیه کلمه ای است که به آن صفت
یا حالتی نسبت داده می شود. � در واقع ساختار جمله مسندی این گونه است:
مسند الیه مسند فعل اسنادی
در زبان انگلیسی نیز در هنگام ساخت زمان حال ساده ( یکی از صورت ها / بیان واقعیت و حقیقت ) از حالت اسنادی افعال استفاده می شود
” He is a father. ” به معنی “او یک پدر است. ”
" The ground is cold" ، " زمین سرد است "
اون روزا می بینم که همه بچه های هی پاپ دارن کنسرت می دارن رو استیج مینار
مربوط ، منسوب
جمله از نظر موضوع بر دو نوع است.
۱. اسنادی یا اسمیه
۲. جمله فعلیه
جمله اسنادی به جملاتی گفته میشود که در آن حالتی یا صفتی را به کمک افعال ( اسنادی ربطی ) به نهاد نسبت می دهیم
به نهاد جمله ی اسنادی مسند اللله میگویم
۱. اسنادی یا اسمیه
۲. جمله فعلیه
جمله اسنادی به جملاتی گفته میشود که در آن حالتی یا صفتی را به کمک افعال ( اسنادی ربطی ) به نهاد نسبت می دهیم
به نهاد جمله ی اسنادی مسند اللله میگویم
فعل هایی مانند:
است، بود ، شد ، می شود ، شود، می شد، بشود، هست، باشد، باد ( باشد ) ، بوَد گشت ( شد ) ، گردید ( شد ) .
است، بود ، شد ، می شود ، شود، می شد، بشود، هست، باشد، باد ( باشد ) ، بوَد گشت ( شد ) ، گردید ( شد ) .
فعل هایی مثل= است , بود, شد, گشت , گردید
افعال از حیث رجوع به فاعل بر دو نوع اند 1 ایجادی 2 اِسنادی , همه افعال از حیث ایجاد به حق مطلق راجع اند و از حیث اِسناد به فاعل مقید.