فظلتم

[ویکی الکتاب] ریشه کلمه:
ظلل (۳۵ بار)
ف (۲۹۹۹ بار)

(بفتح ظاء و تشدید لام) دوام و پیوستگی (اقرب). .در مجمع گفته: اصل آن ظلت و در آن دو قول است: فتح ظاء را به حال خود گذاشته و هر که با کسر آن خوانده کسر لام را به ظاء نقل کرده است. در اقرب گوید: با ضمیر رفع«ظَللت» بفتح ظاء و «ظلتُ» بفتح و کسر ظاء خوانده می‏شود. ناگفته نماند: در آیه فوق و آیه . بفتح آمده است. در آیه اول آنرا دوام معنی کرده‏اند یعنی: بمعبودت که پیوسته ملازم آن بودی بنگر و در آیه دوم شاید بمعنی شروع باشد یعنی: شروع می‏کردید به تعجب و گفتن اینکه: ما غرامت زده شدیم و شاید بمعنی دوام باشد. ایضاً ظلّ بمعنی «صار» آمده است مثل ..راغب گوید ظلت و ظللت با آنها از آنچه در روز میشود تعبیر می‏آورند و بجای «صار»است. *.یعنی: گفتند بتهائی را ستایش می‏کنیم و پیوسته ملازم آنهائیم. *. «ظَلُّوا» بمعنی «صارُوا»است و ضمیر «فَرَأوهُ» به زرع راجع است معنی آیه در «صفر» گذشت.