فظع. [ ف َ ظَ ] ( ع مص ) بزرگ شمردن کار را و بر طاقت خود انجام آن را اعتماد نکردن. || پر شدن ظرف. ( منتهی الارب ) ( از اقرب الموارد ). || تنگ گردیدن کار و درماندن در سرانجام آن. ( منتهی الارب ).
فرهنگ فارسی
بزرگ شمردن کار را و بر طاقت خود انجام آن را اعتماد نکردن . یا پر شدن ظرف .
